insanın hayallerinin, gerçeklerden daha ilgi çekici ve güzel olabileceğini anlatan haldir, isyandır, öfkedir, kusmaktır, bazen de sadece içine kapanmaktır. depresyonun ta kendisi olsa da, aynı zamanda ruhun genişlediği bir zenginlik anı, ve insanın kendi ruhunu bıçakladığı cinayet mahallidir.
kesinlikle sanatçı ruhu tetikleyen olaydır. en güzel fikirler o zamanlarda aklıma gelir, en güzel çizimleri o karanlıkların sonunda yaparım.. karanlık sarar, sarmalar ve sıcaktır. sevilen müzik eşliğinde, gizli kalmış bütün düşünceler açığa çıkar ve artık kaçacak yer yoktur, kaçmaya gerek yoktur. bütün gece boyunca anılarla yüzleşmek, melankoliyle mücadele etmek, karmaşık duygular içerisinde olmak demektir bazen de. insanın kendisine en yakın olduğu andır. ayrıca içmesini bilen, kendini kaybedip de bütün anlamı kaçırmayacak insan için; bilimum alkolle, çok daha iyi gider..
karanlıklarda kendini buluş yalnızlığa açılan kapı gibidir, sen tıklarsın o açılır ve yalnızlığın karanlıkta ayna olur sana...Birkaç saatten fazla kalınması önereceğim bir durum değil, kendinizi bulduktan sonra yüreğinizi alıp çıkmalısınız, kalabalığa karışıp elinizdekileri harcamalısınız...özellikle de zamanı.
