Ne hayatlar var ne yaşanmışlar ne hüzünler ne acılar ve daha neler neler ama insan bunları hakeder mi bilerik ve isteyerek mi yapıp yaşar yada hayata inat mı...Geçenlerde bir yazı okudum içim burkuldu gözlerim doldu bir noktada kendimi gördüm çünkü yaşananlar kısmen aynı ama ben o yazıdaki duruma göre biraz şanslıyım. O yazıdaki mağdur insana o kadar üzüldüm ki hayat bir anda gerçek yüzünü gösterdi bana ama ne yapabilirsin ki kimisi elde etmek için herşey yapar kimiside gücünün yettiği yere kadar gider ve bittiği yerde yığılır kalır. insanlar buna karamsarlık diyo yada adı her neyse ve o insanlar umudunu kaybetmişsin hayata olan bağlılığını kaybetmişsin diyip saçma sapan konuşuyolar kimileri gülüp geçer bu sözlere kimileri oturup düşünür. Belki de herşeyin kaynağı sadakattır evet evet belki de öyle çünkü ne kadar sadıksan o kadar sevilirsin yada üzülürsün.
Bir söz var kim söylediğini tam hatırlamıyorum sadakatla ilgili galiba Oscar Wilde söylemişti emin değilim. Şöyle demiş :
Sadakat endam değildir aslında sevgiden kör olmaktır, hep kaçtığın şeye eninde sonunda yakalanmaktır sadakat.
