Yağmurdan kaçarken doluya tutulmak denilen eylemin gerçekleşmesine sebep olan durumdur. Asosyallik, kontrol altına alınamadığı durumda çeşitli psikolojik rahatsızlıklara sebep olabilecek bir şeydir.
kaç kaç nereye kadar amk. kaçarken kendini matah bişey zanneder ancak o karaktersiz dediği insanlarla oturup iki muhabbet çevirince yanıldığını anlar. kısmen de olsa.
kirliydi insanlar onların arasında kaldıkça onlara benziyordu tertemiz insanlar. işte böyle bir ortama girip kirlenmek yerine daha çok kendi içinde iç savaş verme durumudur. mantıklı mıdır? asosyal olmak tabii zordur, ama mantık dışı olduğunu iddia edemeyiz. şair demiş ya "....ben sende kendimi temize çektim..." diye işte temize çekecek insan biz olalım.
insanın güvendiği dağlara karlar yağdığında, kalbinin donması sonucu yapacağı eylemdir. önce güvendiği dağlardan kaçar sonra tabiri caizse güven orucu tutar. kimseyle bağ kurmamaya çalışır, kimseye güvenmemek için direnir. haliyle içine kapanıp kendi dünyasında mutluluğu yakalar. dışarıdaki insanların karaktersiz veyahut onu yaralayıcı olacağından korkarak insanlardan mümkün mertebe kaçar. lakin hayat böyle geçmeyecektir. insanoğlu su misali her kaba girmelidir, girmedikçe yaşam zorlaşacaktır. kusursuz dost yoktur gerçeğinden ziyade, düzene ayak uydurup herkesin yüzüne gülüp geçmeyi kendine düstur edinmelidir kişi.
kusursuz dost ararsan dostsuz kalırsın demiş bir büyüğümüz. o yüzden insanları bazen hataları ile kabul etmek gerekir. başkalarına göre bizde karaktersiz olabiliriz kim bile bilirki.
genelde ortama uymak için karakterinden ödün vermesi gereken durumlarda kaçan insanın acıklı halidir. acıklıdır çünkü ortam şebeği oldukça boldur.
(bkz: yalnızlığın kaçınılmaz olması durumu)
bunun birde derin ve entelnektüel düşünceye kayınca toplumdan uzaklaşma şekli vardır ki insan sırf asosyal olmamak için bilgelikten , düşünce ve gelişimden uzak kalır bu durum da toplumu kendi içinde gelişmeden döndüren bir seviyesizliğe iter.
asosyalliğe itilen fakat beklendiğinden daha sosyal olan insandır. kendi karakteri sebebiyle belli çevrecelerce sevilir bu kişi, muhabeti de biraz yerinde olduğu müddetçe çevresinde yine insanlar olur.
insanın yalnızlaşması, sosyal aktivitelerden kaçar hale gelmesi, kitle iletişim araçları yüzünden uzaktan uzaga yaşanan ilşkiler & arkadaşlıklar yüzünden insanların içine girdiği buhranlı durumdur. sokakta orda burda her yerde insanların yüzünden kolaylıkla anlaşılabilecek ruh halidir.
Mükemmel olduğunu düşündüğüm ve dost edindiğim her insan iyilik algıma bir darbe daha indirdi. hatasız ve hatta 'iyi insan' olmadığını sancılı süreçlerden sonra kabullenebildim ve artık daha mutluyum çünkü aslında kendimin de kötü bir insan olduğunu görebiliyorum, başkalarından beklemediğim hiçbir davranış da görmüyorum. Her zaman en kötüsüne hazırım.
deneme yanılma yöntemi bir yerde son bulur çünkü. tanıştığınız ve hayatınıza almaya aday olarak gördüğünüz çevrenizdeki insancıklar bir bir çapkın bir kaptan edasıyla arrivederci deyip uzaklaşır hayatınızdan. bir sonrakine bel bağlarsınız ancak sıradaki insanlar da aynı şekilde çıkacaksa asosyal olmak kaçınılmazdır. kalabalık bir şehirde, karşıdan karşıya geçemeyecek kadar zor duruma düşürür insanı. sığamazsınız kalabalık yerlere, yanlızlık, eylemsizlik iyi gelir sanırsınız. kendi fikirlerinizi kendinize bile sessizce söyler hale gelirsiniz. oysa karaktersiz olanları asosyalleştirecek çözümler bulunsa çark tersine işlemeye başlayacaktır ki bu kesinlikle daha eğlenceli olanıdır.
