karaktersiz insanların genel özellikleridir. söz verir kesinlikle yapmaz. bir nesne ister abi hemen getiriyorum der bir sene sonra getirir. kredi kartınla bir şeyler alırsın paranı vermez. çünkü karaktersizdir.
bir düşüncey kendi düşüncelerini doğru tek ve gerçek niteledirenlerdir. ve başkasının düşüncesini kabulenmek, duymak yada gerekçesini bilmek istemeyen insandır. tabi kendi düşüncelerinin kabul ettirmek istemeliride en belirgin özelliklerindendir.
uzman değilim lakin gördüğüm olay şu bi insan çok duygusal yada çok mantıkçı davranıyorsa bi karaktersizlik durumu oluyor zira ortayı bulamayan insan yalpalıyor ve abuk sabuk davranıyor karakteri ya çıkarları yada duyguları yüzünden gelgitler yaşıyor bana göre tabi bu çıkarım.
başta yalan söylemek en sevdikleri iştir. karşındakileri salak yerine koyarlar ama aslında tersi olur. her seferinde inanılmayacağını bildiği halde hala kendince oluşturmuş olduğu yalana inanıp millete de kabul ettirme çabasına girer. bunları yaparken de gayet de rahattır. Hal böyle olunca diyecek pek de bi şey kalmıyor yani. Adı üstünde karakter-siz.
umursamazdır, annesi ölsün olsun cici annem var diyecek kadar alçaktır. kendisinin çıkarı olmadığı işe girişmezler. sanılan aksine hiç pişmanlık duygusu da hissetmezler.
sürekli kurban rolünde olmaları. aynı evde yaşadığın birinci sınıf akraba gibi yakın gördüğün zat-ı muhteremin kurban rolüne bürünüp arkandan iş çevirmesi. o falan zor değil birşey olmamış gibi yapmaları var bi de. hani bir zamanların fenomeni olan bbg evleri gibi oluyor bi süre sonra olay kim kimi sikerse sende o şekil davranıyorsun ve bir müddet sonra olay farklılaşır tabi kurban seni suçlar herkese sen kazık attın gibi anlatır. gülünesi olaydır bu da. karaktersiz insanların genel özelliklerinden sonra hal olduğu olaydır bu.
