birincisi pek tabi ülke savaşları bazında..venedik,ceneviz ya da portekiz gibi denize yakın durup dünyaya cepheden bakan devletlerin izlediği bir savaş stratejisi..vakt-i zamanında hayatta kalmalarını sağlamış yegane yol..
ikincisi strateji oyunlarında ai\'nin genellikle deniz savaşları konusunda çok yetersiz olduğunu farketmiş bir playerın psikolojisinin eski haline gelebilmesini sağlayan eylem..medieval total war ya da age of empires de olduğu gibi..
üçüncüsü ki bu entry\'nin müsebbibidir üçüncüsü ,ağzımdan salyalar saçarak,yerli yersiz kahkahalar patlatarak yazdığımdır..neyse dolu dizgin bir mahalle çocukluğu yaşamış herkes bilir ki mahallelerde çocukken şişman çocuklardan korkulur,güçlü zannedilir onlar..gençlik dönemlerinde kofluk ve hamlık gibi mefhumların idrak edilmesiyle kurtulunur bu paranoyadan ama farketmez..çocukluk döneminde korkulur bu insan yavrularından..benimki de buna yakın bir şeydi işte..
karada yani mahallemde(venedik\'te yaşamıyorduk o sıralar) günde 5 posta dayak yediğim , ebemle münasebetleri akla hayale gelmeyecek noktalara ulaşmış çocuk azmanları vardı benim de..her itiş kakışta yazın geleceği,mahallecek denize gideceğimiz ve denizde bu ibnelerin ağzına sıçacağım toz pembe günleri beklerdim..elbet gelirdi o günler..daha kumsala 500 metre varken koşmaya başlar ,koşarken pantolunumu ve t-shirt\'ümü çıkartır ,fırlatır ve atlardım serin sulara..geriye bu ibneleri beklemek kalırdı..bu arada o günlerden kalmış heralde mayomu içime giyerim hala..\'olum bak denizde şaka olmaz\' derlerdi bir de gevrek gevrek yüzme özürlü puştlar..ulan pezevenk karada sıçıyorsun ağzımıza şaka oluyor da denizde neden olmasın?..binbir güçlükle, girip girip çıkmaların ardından bunlar da girerdi denize..showtime..
kıyıda takılırlardı bunlar tutup çekerdim derinlere doğru..öldürmeyecektim tabi ama yaşadıklarımı hissetsinler isterdim ve çok daha kötülerini yaşarlardı..ilk başlarda tehditler savurur \'sen çıkınca görürsün orospu çocuğu\' falan derlerdi..ama ayaklarına kum değmemeye başladıkça tehditler yalvarmalara dönüşür,hırçın yüzleri en küçük emrahhalini alırdı..denize gitmek arefesindeki günlerde takındıkları tutum çok önemliydi aslında bazı deniz sefalarında az biraz korkutmayla yetinmişken ben The lord of the water yani bazı günler dipten bir köpekbalığı misali sinsice yaklaşarak karınlarına saydırdığımı hatırlarım..başka bir yerden çıksam da seslenirlerdi arkamdam..\'olum amına koyim sensin biliyorum çıkınca sikicem belanı\'..
büyüdük sonra roller değişti..annelerini çok sevdiler..piçlikten nasiplerini alamadıkça daha bir kendi içlerine çekildiler..rollerin değişmesine rağmen eski günleri hatırlattım \'herkes sizden korkuyordu lan \' dedim..sevindiler..sevindim ben de..
