bilimsel olarak kişinin rem uykusuna geçememe halinden doğan bir uyku felci. zihin açık fakat uyku hali olduğundan uyanamama söz konusu oluyor. buna da biz 'karabasan' diyoruz.
Uyku hali ile uyanık hal arasında yatakta gözlerin açıktır ama ne konuşabilirsin nede hareket edebilrsin . Elinin kolunu zorla kıpırdatarak kurtulabiileceğin bir durumdur. Gerçekten insana son derecede rahatsızlık verir. Adeta felç olmuş gibi bir his verir insana.
bazı rivayetlere göre yatağında ekmek veyahut benzeri yiyecek kırıntıları var ise gerçekleşmesi daha bir kuvvetle muhtemel rüya olayı.
he birde bağırırsın bağırırsın kimse seni duymaz, o ayrı bir facia konusu.
korkutucu.
sıkıntı yaratır.
kötü birşeydir.
ilk gençlik dönemlerimde cahil cüheyla konuşup bana gelmez o dediğim akabinde benden gitmeyen illet. sen misin büyük konuşan olacağı buydu işte bak. evladım nebuya sen hep böyle yapıyorsun neye olmaz desen tak başında.
şimdi kendimi azarlamayı bi yana bırakıp olayın detayına giriyorum: tam uykuya dalacağım esnada bi ışık yanıp sönmeye başlar gözümün önünde beyaz ya da kırmızı. eyvah bu alarmdır işte. kaççç geliyo çabuk gözlerini aç demeye kalmadan gelmiştir bile. beni korkutur sanki çok sevdiğim birini ansızın sonsuza kadar kaybetmiş ya da çok istediğim birşey olmayacak hissi gibi... tarifsiz bir durum. konuşamazsın bunun bir rüya olduğunu gözlerini açtığında, konuştuğunda ya da en ufak bi harekette (ki bunu beceremezsin) uyanacağını bilirsin ama olmaz. sonra dua ederim daha çok sıkıntı verir inatlaşmak fayda vermez. en iyisi sakin olup gitmesini beklemektir. aynı gece iki kez geldiği de olur zıkkımın. allah kolaylık vere.
böyle bir "varlık" yoktur. bazı insanlar "ama bu kuranda yazıyor var bu" diyor, lakin kuranda yazan her şey temsil ettiği somut varlığı anlatmıyor. deccal de sembolik bir anlatım olabilir mesela.. neyse
karabasan diye nitelenen olay, uyku felcidir. rüya sırasında vücut gördüklerini gerçek zannettiğinden rüyada gördüklerini yaşamaya çalışmaması için beyin vücudu bir nevi "deaktif" eder. sadece göz hareketleri bakımından göz kasları, ve nefesin devamı için akciğerler çalışır.
siz karabasanzadelerin gözlerinizi açıp etrafa bakmaktan başka bir şey yapamamanızın sebebi de budur. eğer rüya halinde vücudunuz deaktif değilse kalkıp rüyanıza paralel bir şeyler yapmaya ya da görmeye başlarsınız. buna da uyurgezerlik denir.
vücut bu "karabasan" halinde muhtemelen hala rüya görüyor, rüyanın etkisinde ya da bilinçaltının yönetiminde olacağından bu durumda gözlerinizi açtığınızda karşınızda, yanınızda ya da tepenize oturmuş olarak ne göreceğiniz artık hayal gücünüze, ya da bilinçaltınızın o anki keyfine kalmıştır. bir karaltı, beyazlık, tanımlayamadığınız birşey, bir arkadaşınızı, ya da ramiz dayıyı görebilirsiniz karşınızda. bu konuda konuştuğum insanların genelde "üstlerine oturmuş bir karaltı" gördüklerini anlattıklarını hatırlıyorum. sonra içlerinden dua etmeye başlayınca karaltı gidiyormuş. omg. bu duruma yakıştırılan kötü varlıklar genellikle insanların içinde yaşadıkları kültürün öğeleri oluyor. sen ben karaltı, gulyabani gördük diyoruz, elin oğlu boogeyman diyor, başkası oturan boğa'yı görüyor mesela.
böyle bir varlık olsaydı eğer, kendisiyle şimdiye dek kanka olmuştuk. zira zaman zaman düzenli olarak, bazen de ara ara tecrübe ediyorum bu durumu. ancak sık olunca alışıyorsunuz. eğer uykunuz problemliyse bu durumu da sürekli yaşadığınızdan normal gelmeye başlıyor.
bu durumda korkup da vücudu kasmazsanız ve gerilmezseniz 5-6 saniye içinde normale dönüyorsunuz zaten. sakin sakin bekleyince karaltı ya da canavar görülmüyor. tabi o anda görmekte olduğunuz bir kabusun etkisindeyseniz durum değişebilir. ama böyle şeyler genellikle bağırmaya çalışıp da sesiniz çıkmazken kendinize gelmenizle bitiyor.
"üstüme bişey oturdu da kalkmadı" diyenlere duyrulur.
adidir, karaktersizdir. ne zaman basacağı belli olmaz.farklı varyasyonları vardır ki; her şeklini yaşadım. tutkulu beraberliğimiz çok şükür bu aralar askıda, umarım böyle de devam eder.
ilk ziyaretime geldiğinde 2002 senesiydi ve gerçekten çok korkmuştum. sonra yılda bir iki yılda bir ufak ufak ziyaretler gerçekleştirdi, aldırmadım.
taa ki bu sene ramazan ayında sahura kalktığım bir gecenin akabinde bir geldi geliş o geliş. her gün canımı sıkıp duruyordu, ama iyice alışmıştım korkmuyordum. hala korkmuyorum.
sonra iki ay hiç uğramadı ben de unuttum gitti. dün geceye kadar.
suretini hiç göstermezdi muhterem karabasan, dün gece göstereyim kendimi dedi herhalde. suretini tarif etmeyeceğim ama bildiğin insan, içi cin mi canavar mı bilemem. ama kollarımı hayvan gibi sıkıp, sözleriyle yerden yere çalarken yaptıklarına bakılırsa bildiğin öküz.
uykuda felç, beynin bilmem ne olması filan diye fizyolojik açıklamaları olabilir, katılıyorum. artık bu konuda uzmanlaştım, vücut bildiğin felç oluyor. sen böğür böğür imdaat diye bağırırken bütün ev toplanır şimdi diyorsun ama bir uyanıyorsun ki evde çıt yok. yani sesin filan çıkmamış, sen yırtındığını sanmışsın ama karabasan beyfendinin oyunuymuş bu da. biraz önce de belirttiğim gibi fizyolojik açıklamaları olabilir, saygı duyuyorum ama her gece dua etmeden uyumam duayla filan da alakası olduğunu sanmıyorum. üzüntülü, sıkıntılı zamanlarıma geliyor bazen, muhtemelen zayıf anımı kolluyor, öyleyse beni çok yakından tanıyor olmalı. kim bu bilmiyorum. in mi cin mi yaratık mı canavar mı? yoksa içimdeki bir başka ben mi bilmiyorum ama duyulduğu kadar tehlikeli değil sadece birazcık insanın canını sıkıyor o kadar. siz yine de duanızı edip yatın.
alkollü bir şekilde yatağa girmişseniz, pisseniz, hele bir de hap almışsanız karabasana mutlak davetiye çıkarmışsınız demektir. ayet el kürsi etkili bir ilaçtır. ama en etkilisi kötü alışkanlıklardan kurtulmaktır.
lanet bir şeydir. geçenlerde aynı gece iki kere başıma geldi. normalde zaman zaman yine gelir. ben bunu bazı öğünler aşırı yüklenmeye ve sınav stresine bağlıyorum. eğer öyleyse öğrenim hayatım boyunca müdavimi olacağım kendisinin. kıpırdamak istersin, kıpırdayamazdın. gözünü açmak istersin, açamazsın. nefes almakta epey zorlanırsın.ve ben hep siyah bir resim görüyorum. boşlukta yüzer gibi. allahım sen sonumu hayır eyle.*
böyle tabir ediyor bilim adamları ama bir de bana sor. dün gece beş sularında, sırt üstü sızmışım kanepede. bayağı korkuttular falan, gözümü açıyorum, görüyorum etrafı ama uyanamıyorum. dua etmeye başlıyorum. hatta laptop ı kucağıma alıp, bilinçsiz bir şekilde google'a allah yazıyorum. * sonra uyanıyor gibi oluyorum, laptop a bakıyorum masanın üstünde, kucağımda değil. sonrasında tekrar uzanır vaziyetteyim kanepede. başucum evimin dış kapısına uzanıyor. abi biri geliyor, sessiz sedasız. nefes alışını hissediyorum. varlığını hissediyorum, başımın ve kapımın arasında. diyorum, ulan kim bu, olsa olsa hırsız. tamamen gerçek yemin ediyorum, rüya falan olması imkansız. yerimden kalkamıyorum ya da aklıma gelmiyor, başımın ardındaki nefes alış verişlere bakamadan elimi kaldırıp uzatıyorum. abi yemin ediyorum, tutuyorum yakalıyorum, hissediyorum. iki elimde her neyse. bi süre tutuyorum ama kafayı bozucam. sonra bir anda uyanıyorum ama zaten uyanığım. doğruldum, şok içerisinde sigaraya uzandım. uzunca bir süre de kendime gelemedim. allah belamı versin abi, bak üslubumu bile bozdum anlatırken. yemin ediyorum tuttum ya, o her kimse, her neyse.
dün gece beni zaman kavramına vuramayacağım bir süre ziyaret eden korkulası kişi/olay. rize de genellikle tavara diye adlandırılan bu olay hakkında ufak bir araştırma yaptım sözlüktekilerin dikkatine !
şimdi büyüklerime sorduğumda genellikle yorgun olunan zamanlarda gelir dediler bana kısmen doğrudur. ayrıca genelde sevdiği pozisyon sırtüstü yatma pozisyonudur uzun süren geçici nöbette bu pozisyondayken olur.
konuşmaya çalışmayın konuşamazsınız, konuşmaya çalıştıkça fazla heyecan yaparsınız bu da karabasan ın işine gelir.*
dua okumanın işe yaradığını söyler bir çok büyüğümüz fakat bunda çok bilim-kurgu birşey aramanıza gerek yok aslında korkunuzu nasıl yenebiliyorsanız o kadar kolay çıkıyorsunuz bu durumdan. cenabet durumdayken genelde gelir derler oda yalan
kurban olduğum yurdumun insanı herşeyi din e bağladığı için karabasan da bundan nasibini almıştır gördüğünüz gibi hiç alakası yoktur ama karabasanın sık sık bastığı insanlara tavsiyem sırtüstü yatmamaya çalışın *
(bkz: enee karabasan bastı ki beni)
geçen gece beni beş dakikada bir basan. ulan güç bela uyanmaya çalışıp tekrar uyuyorum, herif yine basıyor arkadaş. üç kulhuvallah bir elham okuyup yattım. bu seferkinde çok pis uyumuşum yalnız, okula da geç kaldım.
Bazı kişilerin rutin gece rutieli olmuş kavuşma anıdır. Neyle kavuşurlar? ilk başta kedi adımlarıyla yaklaşan, "kedidir kedi amaaan uyumaya devam" dedirten sonra vücudun tamamına çöreklenen akabinde de nefesinizi kesen bir varlıktır kendileri.
sadece bir sabah, bir kez tecrübe ettiğim onun da tadını alamadığım olay zira yavşak ev arkadaşımın üzerime çıktığını sanmış idim.
önce bir çat sesi geldi, hayvan ev arkadaşı rastalarını toplarken tığ kırmış, o sese uykum dağılmış olcak işte o sırada ağırlık hissettim. kalktım odamda geziyor. 'napıyon lan' dedim bir şey arıyormuş. niye üzerime çıktığını sordum. 'yat uyu neden çıkıyım üzerine' gibisinden inkar etti, harbiden de binmemiş üstüme. sonra olayı irdeleyince karabasan olduğuna kanaat getirdik. gelir tabi sen zaten niye benim odamda saçınla başınla oynarsın ki?
pek çok kez yaşadığım ve ölümün küçük bir provası olarak adlandırdığım psikolojik yada doğa üstü olay. islamiyet te ölüm anı şöyle tarif edlilir. öldüğünüz anda ruhunuz çıkana kadar herşeyi görürsünüz hissedersiniz, etrafınızdaki ağlayanlara ses vermek istersiniz ama gücünüz buna yetmez. taki kabre konulup imam ayağıyla yere vurduktan sonra öldüğünüzü anlarsınız.
