arkadaşla dalga geçerdim, geçmez olaydım. yaklaşık 3 yıldır bana da geliyor bu illet. vize ve final dönemlerinde çok basıyor, diğer zamanlarda fazla zorluk çıkarmıyor sağolsun. çoğu zaman geleceğini hissediyorum ve uykudan uyanmaya çalışıyorum. bazen uyanmayı başarıp kurtarıyorum gtü, bazen başaramıyor ve teslim oluyorum elden ne gelir.
bilimsel olarak açıklaması olup olmadığı sikimde olmayan, öldüğüm gün biteceğine en çok sevineceğim şey.
artık şov yapıyorum. normalde bu bi insanın başına gelir bütün gün stresi atılamaz. ancak bir rüyanın içindeyken yatakta karabasan dediğimiz şeyin olması, uyanınca alt komşuda oldugu için annenizin yanına indiğiniz ve kapıda bir kamyon polisin sizi beklerken anne kişisinin kapıya koşup hiç anlamadığınız bir şekilde gırtlağınıza sarılıp 10 santim açılmış gözlerle öldürmeye çalışması, babanın olanları izleyipuzaktan ne gerek var diye bağırması... rüyadan uyandığınızı farkedip 2. rüyanın içinde olduğunu anlamak ve gerçek karabasanla ebe amına daha sıcak temas...
yaşamaktan soğutur. avradını siktiğim dünyasında tespit edilmiş-edilecek en büyük işkencedir.
açıklaması çok basit, korkulmaması gereken bir olay:
rüya görüldüğü zaman, beyin ile vücut arasındaki iletişim bloke edilir ki rüyada yaptığınız hareketleri vücudunuz gerçek hayatta da yani yatağın ya da her nerede uyumuşsanız orada yapmayasınız diye.
uyanmaya başladığınız sürede ise bu bloke olma durumu kaybolur, gözlerinizi açıp hayata devam edersiniz.
karabasan denilen nane de işte bu bloke olma durumu kaybolmadan uyanmanızdır. e doğal olarak vücut hala bloke durumda olduğundan hareket edememeniz normaldir ki, aniden bir kabustan hedeee şeklinde uyanmışsanız, kanınızdaki adrenalinin verdiği gazla yanınızdaki portakal sıkacağını bile freddy sanabilirsiniz.
normale dönmeniz çok zaman almaz, sinir bozduğu doğrudur, kıpırdanmaya ayak parmaklarından başlamanın, çözülmeyi hızlandırdığı söylenir.
bende defalarca uğradığı biri olarak bir çok kez o korkuyu yaşamışımdır. ilk başlarda sade olsa da son uğradığı zamanlarda rüya ile birlikte vuku bulmaktadır. örneğin: birine yardım edeceksiniz ama hareket edemiyorsunuz, bağıramıyorsunuz. en son geldiğinde kafamı biraz kaldırabilmiş ve müthiş bir çınlama sesi ile sanki kulak zarlarım patlamış gibi acı çekmişimdir. dua okuma kısmına gelirsek hiçbir duayı bitirmek nasip olmamıştır ki en basitini bile unutturuyor insana. onun için en kolay "Allah'ım sen beni koru"'dur.
art arda, gece 11 den sabahın 5 ine kadar, en felaket korku filmlerini izleseniz de, o korkuyu tanımlamaya yetmez. bi arkadaşım anlatmıştı bana, '' olm böle acaip oldum lan aldı beni yürüttü gezdirdi* bildiğin işedim lan altıma, allah kimseye yaşatmasın o duyguyu, sana yemin olsun 4 gündür uyuyamıyorum''
- lan öle şeymi olur kabus görmüşündür sen kıçın açıkta kalmıştır hihihi
+ olm öle deme bak sana da gelir görürsün ebeninkini bende birinden duyduğumda inanmamıştım başıma geldi işte
- la olm öle şey olur mu malmısın.
+ böle dedinya sana da gelir olm kurtuluşun yok.
derken 2 hafta geçmişti, bir gece bişey oldu aman allahım önce ufaktan gözüme birşeyler belirdi, sonra bir ses, korkunç bi ses
üzerimde bir ağırlık, gözlerde titreme, bildiğin kitlendim.
hübeeebe hebee anammm seste çıkmıyo,
3 kulfü 1 elham iki de nas felak... yok gitmio zalım.
gerçekten çok felaketbi an. allah kimseye böle korku yaşatmasın. gerçi şimdi alıştım ama; yinede gelmesin efenim uykularımıza .
ınsanda genelde ruhsal problemlerde ortaya çıktığınını zannediyorum.. genelde herkes gibi bendede askerde dağda operasyonda oldu, gece uykusunda yakalar, boğazınızı var gücüyle sıkar, bağırmaya çalışırsınız tabiki nafiledir, kısacası yapıcak birşey yoktur, uyanamazsanız ölürsünüz, ben şanslıyım uyanabildim, uyandığımda nefes alabilmek için çok uğraştım..
annemin benim bebekliğimde ve bana hamileliğinde yaşadığı durum ve kendimi bildim bileli benimde yaşadığım durum.uyku problemi mi,ruhani bir durum mu bilemiyorum.denemediğim yöntem kalmadı muska bile yazdırdım.ve işin garibi karabasan gelmeden önce hissediyorum.alıştım artık, gül gibi geçinip gidiyoruz.
dün akşam başıma gelen korkunç olaydı sanırsam. daha önceleri de yaşamadım değil ama böylesini ilk kez gördüm. olay şöyle cereyan etti efendim: dün gündüz uykusuna yattığımdan pek fazla uykum gelmemişti. akşam vakti sözlükte biraz takıldıktan sonra siyaset meydanına bir göz atıyım dedim. sonra o da pek sarmadı artık uyuyım madem dedim televizyonu kapadım.(tabi bu esnada evdeki herkes 2. rüyasındaydı) rutin gece duamı yaptım.(dün akşam ekstradan naz-felak da okumuştum ama) dön sağ dön sol derken uykuya dalayazdım. tam o esnada daha öncekiler gibi uyku-uyanıklık arası vaziyete büründüm. sesim çıkmıyo, elim ayağım oynamıyo. bu bildiğim bi durum olduğundan paniğe kapılmadım dua etmeye başladım. neyse zar zor uyandım. ama 2 kere daha oldu. asıl olay biraz sonra yaşandı. yine bu uyku-uyanıklık anında daha önce hiç duymadığım * başımda bana bişiler söylüyo. ne dediğini anlamaya fırsat vermeden kendimi nasıl uykudan uyandırıp annemlerin yanına depar attığımı bilemem. hala üç kişiyiz efendim ben yusuf yusuf. sorunsa bu akşam nasıl uyuyacağımdır.
geçen banada geldi cebelleştik biraz kalkmaya çalıştım kalkamadım filan sonra bu gibi durumlarda hep dua oku derlerdi okuyayım bari dedim okudum okudum yok gitmiyor ee ama dedim senle mi uğraşcam gitmezsen gitme sen takıl burda ben uyucam dedim yattım uyudum sonra baktım gitmiş eğlenceli bence ama
Siyahımsı gölgenin omuzlardan bastırarak , kalbe çötedenek oturup ruha tecavüz etmesi durumu olup , kişide 1 gün sersemlik hissi uyandırır. Gündüzleri ''Alayı gelsin'' , geceleri ''Ya gelirse.. Ah gece gelme gündüz gel!''dediğiniz gizil gölge şahsiyeti.
Mod: Rüyadayım. Evet. Allahümmesallialaa... Şimdi bağırayım! Bağıramam doğru karabasan da ses çıkmaz. Kafa atmayı denesem? Ha gayret kızım sesin çıkacak...
sebebi ne olursa olsun, olay anında kısmi felç geçiriyorsunuz. ilk defa lise yıllarımda yatılı okurken başıma gelmişti. daha sonra aradan geçen yaklaşık 13-14 yıldır ara sıra uğradı, uğruyor. hatta karabasan (ya da her neyse) başıma geleceğini öncesinden anlama kabiliyetine geldim. şöyle ki yarı uyanık haldeyken önce müthiş bir şekilde kulağım çınlamaya başlıyor, sanki bana alarm veriliyor. eğer çınlama anında uyuma pozisyonumu değiştirme gibi kendime ani müdahale yapmazsam, çınlama daha da artıyor ve her tarafım kilitleniyor (basma anı). işte bu anda sakin olmak gerekiyor, eğer kendinizi çok kasar ve hareket etmek için zorlarsanız, kısır bir döngüye giriyorsunuz. sakince bacaklarınızı, kollarınızı oynatmaya çalışın ama çok yavaş ve panik yapmadan, ancak bu şekilde korkusuz ve acı çekmeden kendinize gelebilirsiniz. dua okumak önceleri sık kullandığım bir metottu, faydasını da görmedim değil. Ama bence bu olay ruhani bir şey değil, tamamen yatma pozisyonunuz (uyku sırasında nefes almada zorlanmak) ve bilinçaltınızdaki düşüncelerden ibaret. En azından benim için önceden çok büyük bir problem olan bu olaydan korku değil, büyük bir heyecan zevk alıyorum, çünkü kilitlenme halinde, istediğim an açılma kabiliyetine eriştim. Haa, bu arada karabasan ve kabus birbirinden çok farklı şey, karabasanın basma anında bilincin kesinlikle yarımda olsa yerinde fakat kabus uyku halinde oluyor.
uykudasınız ve uyanıyorsunuz. tam kalkmak istiyorsunuz başınızı kalkmak istediğiniz yöne çeviriyorsunuz odanın dışındaki diğer odanın kapısına çekiliyo ilginiz. ordan biri size el sallıyor, ama o biri yok sadece eli görüyorsunuz. o kadar gerçekçi ki, duvara vuran güneş ışığında gölgesi bile yansıyor duvara, sonra istemsiz bi şekilde gözler kapanıyor, köpeğinizin yatağınıza çıktığını hissediyorsunuz, yanınıza yatıyor ve onun üzerinizden geçmesiyle birlikte müthiş bir ağırlık hissediyorsunuz, hiç bir yeriniz kımıldamıyor, kımıldayamıyor, sonra köpeğin pati sesleri geliyor koridordan ve anlıyorsunuz ki yatağınızda yatan köpeğiniz değil, ve ardından nas, felak sureleri okumaya başlıyorsunuz ve ağırlık kalkıyor üstünüzden, ama sıcaklığı hala köpeğinizin yattığı yerde dokunuyorsunuz oraya yatağın diğer yerleri soğuk ama ne hikmetse orası sıcak, köpeğinize bakıyorsunuz acaba gerçekten o muydu diye ama köpeğiniz alt katta.
