fazıl say'ın aşık veysel anısına bestelediği, yürek telini sızlatan, anadolu'yu hüznü ve güzelliği ile hissettiren eserdir. fazıl say'ın yorumu ile insan her piyano tuşunda bir kartal misali tüm anadolu nun üstünden süzülür ve piyano telleri ile bize aşık veysel'in sazından seslenir: 'benim sadık yarim kara topraktır.'
kurban ın cidden çok güzel cover yaptığı bir parça olmuş. böyle değerli bir parçayı yine böyle bir grubun elinden dinlemek çok güzel bir hareket oldu. performans, solo ne saysan hepsi harika kısaca. bize böyle bir parçayı armağan ettiği için büyük üstada da selamlar olsun. vesselam!
nice güzellere (ey yar) bağlandım kaldım bağlandım kaldım
ne bir vefa gördüm ne faydalandım
her türlü isteğim (ey yar) topraktan aldım
yalan dünyanın sonunun toprak olduğu gerçeğini kafalara kazıyor dinlerken. aşk, gerçek bir aşk anlayan için. sevmekte güzel, birine aşık olmak. olmuyor ama be sözlük aşk dediğin kusursuz olmalı. sakat bir aşk olur mu, sevdiğinin gözlerine baktığında başka şeyler gördüğün zaman bu aşk olur mu? seviyorum diyen bir çok ağız var yalnız ölmekten korkarak. gerçek aşk bu değil, aşk öyle olmalı ki yanyana iken bütün dünya yok olmalı. onun dünyası sen, senin dünyan o olmalı. aşk kavramının içine bu kadar sıçan varken insan aşkı aramaktan bıkıyor. (bkz: at yalani sikeyim inanani)
