bütün yaz mevsimi sivri sineklerle cebelleşirken, bugün aniden çıkageldi kara sinek. sanki hiç bir şey olmamış, bodruma gitmiş, tatilini yapmış ve bütün bir kışın, baharın yorgunluğunu atıp geri gelmiş gibi geçti oturdu sağ bacağıma. ''svızz svazz'' sesleriyle, ön iki elleri birbirine sürttürerek adeta ''- karpuz mu yiyoruz hacı tsı tsı'' der gibi baktı durdu birkaç saniye öylece. tam kendisini hayatımdan çıkarmışken, yeni bir heyecan, soluk (sivri) yakalamışken bu ani dönüş beni derinden sarstı. uzun düşüncelere daldım ve sağ tarafımda duran fotomaça bakakaldım bir süre. sessizce rulo yaptım, deco'lu tarafıyla kara'yı yamulttum. dönüşün pek de muhteşem olmadı kara sinek..
seviyesiz yılışık bir haşerattır kendisi. kimse yüz vermese de, sabaha kadar o burun senin bu burun benim vızıldar üstünde. o.rospuçocuğu sıfatını tam anlamıyla hak eder yani.
insan öyle bir yılar ki, en sonunda tatlı uykusundan vazgeçer. suratına savş boyasını sürer sabaha karşı. amaç intikam almaktır, '' küçük ama mide bulandıran '' hayvanattan. kimi muvaffak olur bu yolda, kanını yerde komaz. kimi erken pes eder vazgeçer bu sevdadan. harab ve bitap bir halde uzanır rahatsız uykusuna tekrar.
rivayete göre bu hayvanat bir eve girip ibnelik yapma sezonunu açtığında şöyle bir tirat okur:
''ibnetor hayvanın yolu ; amaçsız ve yılmaz bir saldırı ve iyi insanların kederli uykusuyla sarmalanmıştır. ancak karanlıkta yatan ve envaye çeit sinek ilacı kullananlar kara sineğin zulmüne karşı kutsanmıştır. çünkü at sineklerini ciddiye alanların gerçek hamisi ve kendi kendisinin kurtarıcısıdır o. kardeşlerimi zehirlemeye ve yok etmeye kalkışanlardan intikamımı mutlaka alacak ve onları büyük bir öfke ve güçle vuracağım ve senden intikam almaya geldiğimde adımın kara sinek olduğunu anlayacaksın ''. ( haşerat 21- 17 )
