Ahmed Şemseddin Sivasî (ks), Halveti tarikatının şubelerinden Şemsiyye kolunun kurucusu ârif bir zat olup 1520 yılında Tokat iline bağlı Zile ilçesinde dünyaya geldi. Asıl adı Ahmed'dir. ikinci adını Arakiyecizâde Şemseddin Efendiden aldı.
Sivasa yerleşip burada ün saldığından dolayı Şemseddin Sivasî adıyla tanınır. Esmer oluşu sebebiyle kendisine Kara Şems de denilirdi. Şiirlerinde Şemsî mahlasını kullandı. Eğri seferinde bulunan ve duası kabul buyrulan zatlardandır.
Yedi yaşındayken pederinin mürşidi Amasyalı Şeyh Hacı Hızır Efendinin duasını almak üzere babası ile beraber Amasyaya gidip Hz. Şeyhin teveccühlerine mazhar oldu. Ahmed Şemseddin Efendi, ilk dini bilgilerini babasından aldıktan sonra Tokata giderek meşhur âlimlerden Arakiyecizâde Şemseddin Efendiden tahsile başladı. Bu öğrenim sırasında gördüğü bir rüya onu çok etkiledi. Rüyasının yorumunu yapan Kürkçüzâde, onun maddi ve manevi ilimlerde devrinin en büyük âlimlerinden olacağını söyledi. Ahmed Şemseddin Efendi, Tokat'tan sonra istanbul'a gelerek tahsiline devam etti.
Resmi görevde Sahn medreseleri müderrisliğine kadar yükseldi. Fakat bir gün kazaskeri ziyarete gittiğinde mevki makam isteyenlerin düştükleri durumu görüp tiksinmiş ve bu olay onun tasavvuf yoluna sülûküne sebep olmuştur. Tarikat bakımından Seyyid Yahya Şirvanînin halifesinin halifesi Cumapazarlı Muslıhiddin Efendi ile yine aynı koldan gelen Şirvanlı Mecdeddin Efendiye intisap etti.
istanbul, Tokat ve Sivasta verdiği vaazlarla insanları irşad etti. Ayrıca halkı irşad etmek için birçok konuda eserler yazdı.
Nuh felek Şemsi dolandı nur ile mısraının delaleti olan 1597 yılında Sivasta vefat etti. Kabri, bugünkü Meydan Camiinin kuzey tarafındadır.
Ahmed Şemseddin Efendinin kimisi manzum olmak üzere otuzdan fazla eseri vardır.