yeni nesil veletlerinin ben pikachu yum diyerek apartmandan aşağı atlaması olayının bizim zamanımızdaki versiyonudur, en azından daha bi tehlikesizdir. *
küçükken yapılan bir eylemdir. film izlenip çoşulur ve kanepeler kale suru gibi düşünülerek zıplanmaya başlanır. anne gelip de terlik gerçeğini size hatırlatınca oyun biter.
bilen bilir; kara murat'ın azgın kraliçeyi elinin tersiyle itip saf prensesin peşinden koştuğu ana temalı, kara murat serisi verilirdi eskiden. Hani şimdi izlerken, "lan mal-koçoğlu saf prensesi ne yapacan azgın kraliçe öyle mi? baksana senin hiç bir şey yapmana gerek yok adamı uğraştırmaz, yormaz ulan" nidalarıyla izlediğimiz filmler.
böyle kara murat'ın surların üstünden atladığı, yere düştüğünde, (nasıl bi bacak esnemesiyse artık o) daha demin üstünden atladığı 20 metrelik surların üstüne tek hamleyle yine çıkabildiği, bir atışta 20 tane ok atabildiği, 15 kişilik çemberin arasında kalıp, sadece kollarını yana açarak o 15 kişiyi yerle bir ettiği, casio saati adidas ayakkabıları ile bizansın kahpe prensisini delirtirdiği filmler. ee çocuk aklıyla sizin de içinizde bulunan türk kanı film bittikten sonra devreye girerdi.
o zamanlarda moda olan yanları yeşil fosforlu tayt, el de tencere kapağı, ok niyetine annenin örgü şişleri fıjjj fujjjttt efekti ile ( burayı çok pis attım) o koltuktan bu koltuğa, o masadan bu masaya ( o kadar zenginiz ki evimizin her köşesinde masa var o derece) uçulurdu falan. anne suratınıza köpüklü ( bulaşık yıkıyordu zahar) bir tokat atana kadar bu devam ederdi.
o değil de bir de rambo filmi izleyip, koltuktan koltuğa atlayıp, şarjör değiştiriyorum diye kumanda pili söküp takmayı, "dağa tırmanıyorum rambo oldum ben annea" diye vitrinlerin üstüne çıkmayı denemedik iyi.
- oğlum niye kerkiniyorsun yastığa?
+ kara muratcılık oynuyoruz baba
- yastığı zikmeye çalışarak mı lan eşşoğlusu!
+ yastık değil ki o. bizans prensesi.
