Kesinlikle kitabı güzel kılan, kalbini attıran, her defasında okunmasını mümkün kılan galip ile rüyadan ziyade celal salik'in köşe yazıları.
Elbette her bölüm bütünü oluşturduğundan, köşe yazıları galip'e işaretler vermesinden, gördüklerine farklı anlamlar biçmesine kadar rüyayı arama macerası da yer yer sıksa da, Orhan pamuk'un üslubunun okunurluğu kendini öne çıkarıyor.
Cümleler uzun olmasına rağmen betimlemeleri, vermek istenilen anlamları akıcılıkla ilerliyor.
Biraz Oğuz atay tarzında bulsam da Orhan pamuk'un bu kitabına Nobel almasına şaşmamalı.
Zira bu kitabı okurken zihninizde canlananlar beyaz perdeye yansıtılamayacak kadar derin ve karmaşık.
iyi ki yapılmadı filmi. Böylesine bir kitaptan soğumak istemezdim. Yeri ayrıdır.
rivayet odur ki çok tehlikeli bir kitaptır.suleymanin kitabina karşı kara cadilar ve ifritler tarafindan yazilmis bir kitaptir.
günümüzde bu kitabin nerede oldugu bilinmemektedir.kitabin ise yaramasi için korkunc seyler yapmak gerekiyormus. insan zihninin sınırlarini zorlayan korkunc ritueller.
orhan pamuk'un şaheseri olan 4. kitabı. kitabın kahramanı galip karısı rüyanın (galip'in amcasının ikinci evliliğinden kızı) kısa bir notla evini terketmesiyle başlayan kitap. galip karısını bir dedektif gibi aramaya başlar bu aramada ona yol gösterici olan amcasının oğlu köşe yazarı celal salik'in köşe yazılarıdır. ilginç olayların anlatıldığı celal salik'in yazıları hem galip'e yol gösterici olacak hem de kitabın harika bir kurguyla okunmasını sağlamaktadır. kitap severlerin ön yargılarından kurtulup mutlaka okunması gereken bir kitaptır.
orhan pamuk'un okuduğum ilk ve kanımca en iyi romanıdır. okurla bol bol oynadığını kitap bittikten sonra anladığınız; mesela teşvikiye caddesi 135 ayrıntısı gibi. celal salik adresi vermiş ama anlayan kim tabi... değerli bir kalemin en mühim romanıdır.
Yer yer sıksa da, sayfa sayfa sonu gelmeyecekmiş gibi hissettirse de tümüne rağmen istanbul tasvirleri ve olay betimlemelerini oldukça başarılı bulduğum, okurken geçmiş yılların, zamanın hissini tattırabilmiş olup; uzun cümlelerinin içinde tekrar tekrar kaybolunası bir kitap yazmış Orhan Pamuk. Gayretine, çabasına, zekasına hayran olmamak mümkün değil.
Sonu her ne kadar şaşırtıcı olsa da bir romanın akıcılığı olmamasından olsa gerek, hiçbir tepkiye yol açmadı.
Romanın kahramanı Galip istanbul'da yaşayan bir avukattır. Bir gün, karısı Rüya'nın arkasında küçük bir not bırakarak onu terk ettiğini öğrenir. Şehirde dolaşıp nerede olabileceğine dair ipuçlarını aramaya başlar. Karısının, Milliyet Gazetesi'nde bir köşe yazarı olan kardeşi Celâl'le olduğundan şüphelenir ve arkasından Celâl'in de kayıp olduğunu öğrenir. Galip'in araştırmaları sırasında, Celâl'in yeniden basılan, istanbul ve tarihi hakkındaki uzun ve edebi düşünce yazıları da araya girecektir. Bir süre sonra Celâl gibi yaşayarak onun nasıl düşündüğünü anlayabileceğine ve böylece yerlerini bulabileceğine inanmaya başlar. Bu düşünceyle Celâl'in gizli dairesini bulur ve oraya yerleşir; bir süre sonra onun elbiselerini giymeye ve onun köşe yazılarını yazmaya başlayacaktır. Bütün bunlar Galip'in çocukluğundan beri hayranı olduğu Gazeteci Celâl'in yerine geçmek, onun gibi davranmak, onun yerine köşe yazıları yazarak "Celal" gibi olma fırsatıdır aslında. Zaten Galip de bir süre sonra Rüya'nın peşinde koşmaktan vazgeçecek, "Gazeteci Celal" olarak BBC televizyonundan gelen kişilerle röportaj yapacak, telefonda hayranlarıyla Celalmiş gibi konuşacaktır. Romanın sonunda çok eski bir hayranı, Celâl'in, karısını ayarttığını öne sürerek bir akşam vakti yolda yürüyen Celâl ile Rüya'yı tabancayla vuracaktır. ikisinin de ölmesinden sonra Galip, avukatlık mesleğine devam eder fakat Celâl'in yerine de köşe yazısı yazmayı sürdürür.
