Başkalarının üzüntüleriyle sevinip övünenler
Aslında insanlığını kaybedip gizlice dövünenler
Dostunun aşkının her hücresini tek tek sömürenler
Kötü kalpli, plancı, sevgi düşmanı çok sayın kara kediler
Mevlam benden uzak tutsun bunları artık çakralarım tütüyor
Kırıp döküp ezip geçip orgazm olanlar bi' de benden medet umuyor
Yazık gözleri dönmüş, kalpleri sönmüş yerle yeksan düşünenler
Ruhunu kırıtan vicdanı kıvrak sırıtan kara kediler
Of, of, of, yeter be
Buraya kadar
Kalpleri acıtan, aşkları kemiren, kötülükle beslenenler
Gönlünü açmayan, hiç konuşmayan, gizli saklı delirenler
Geceleri avlanıp, gündüzleri aklanıp, her daim yok edenler
Aklımın almadığı, sabrımın kalmadığı, sizi gidi kara böcükler
Of, of, of, yeter be
Buraya kadar
içim daraldı yeter bağrıma bağrıma vuranlardan
Yaşatmamam lazım bu böcükleri yoksa çalar balımdan
Kollayamam ki ben önümü arkamı bir ömür ölene kadar
Çitilemek lazım hiç leke kalmasın ruhumda zerre kadar
Okuduğum kitabın ismini bile aklımda tutamıyorken
Kurtulmam lazım aklımdan çıkmayan böcüklerden
Of, of, of, yeter be.
