'asla azalmayan çocuksu bir heyecan ve mutluluk'
hani sabah uyandığın o ilk an pencereye bakarsın da her yer bembeyaz karlarla kaplıdır ya, işte en çocuksu ve en gerçekçi heyecanlardan biri de bu bence. ve bugün, o günlerden biri.
Yaz herkese var ama kiş fakire zor
Edebiyat yapmak istemiyorum ama
Sokakta kalan canları, zor bela işe gitmeye çalışanları, bir mont,bot alamayanları, faturasından dolayı doğalgazı kısıp battaniye sarılanları düşündükçe içim yanıyor benim.
Ha bu arada kar topulu vıcık vıcık fotoları görünce okkalı küfür de ediyorum.
Sessiz hissediyorum. Tasasızca derin nefes almak gibi. Özellikle havada sakince süzülen kar tanelerini izlemek huzur kelimesinin tam karşılığı benim için. Denize bakarken oluşan canlı huzur gibi değil. Çok daha yumuşak, çekingen, utangaç bir his.
Ama ayağı soğuk yere basan canlıları hatırlayıp üzülmeye başladığımda kar tanelerinin yerde kalmamasını diliyorum.
