'asla azalmayan çocuksu bir heyecan ve mutluluk'
hani sabah uyandığın o ilk an pencereye bakarsın da her yer bembeyaz karlarla kaplıdır ya, işte en çocuksu ve en gerçekçi heyecanlardan biri de bu bence. ve bugün, o günlerden biri.
Sessiz hissediyorum. Tasasızca derin nefes almak gibi. Özellikle havada sakince süzülen kar tanelerini izlemek huzur kelimesinin tam karşılığı benim için. Denize bakarken oluşan canlı huzur gibi değil. Çok daha yumuşak, çekingen, utangaç bir his.
Ama ayağı soğuk yere basan canlıları hatırlayıp üzülmeye başladığımda kar tanelerinin yerde kalmamasını diliyorum.
Yaz herkese var ama kiş fakire zor
Edebiyat yapmak istemiyorum ama
Sokakta kalan canları, zor bela işe gitmeye çalışanları, bir mont,bot alamayanları, faturasından dolayı doğalgazı kısıp battaniye sarılanları düşündükçe içim yanıyor benim.
Ha bu arada kar topulu vıcık vıcık fotoları görünce okkalı küfür de ediyorum.
çocukken okulların tatil olacağını düşündürdüğünden hissedilen duygu mutlulukken şimdi ise doğalgaz faturasının ne kadar geleceğinin bilinmezliğinden korku hissedilir. tekrar çocuklara gelirsek de bir yıldır evde uzaktan eğitim adı altında tatil ile ders arasında kafayı bozmuşlardır.
iş yerinde "ayyy nasıl yağıyooo ne güzel dimiiii" diyen kızlara hayretler içinde baktım bugün. Tabi tuzlar kuru. Erkek partnerler ya da babalar alacak işten tabi. Adam o kadar karda arabayı sürmeyle cebelleşirken "yeaa ne kadar güzeeeel" diye söylenmeye devam ettiklerinde umarım kavga çıkmaz. Ben olsam aşırı sinirlenirdim çünkü.
