hiç aralık vermeyen kar yağışı nın hayata olumsuz etkileri arttıkça, sinir bozukluğu da beraberinde gelmesi ile yaşanan sinir harbidir. kar yağar, elektrik gider, beraberinde doğalgaz kullanamazsınız. soğukta oturursunuz, sessizdir bi de, dışarıda vuuuvv diye bağıran rüzgar içinizi ürpertir. canınız sıkılır, dışarı da çıkamazsınız.
kar yağdıkça yağarsa diğer üniversitelerdeki arkadaslarınızın okulları bir bir tatil edilmişse ve sizin rektörünüz halen bir atraksiyonda bulunmamışsa ''neyleyim ben böyle yağan karı'' diyerek sinirinizin bozulması olayıdır.
kar yağışını aman allahım her taraf nasılda güzel, beyaz ve yumuşak bir örtü ile örtüldü gibi optimist yaklaşımla değil , üşüyerek dışarda çalışan , dışarda yaşayan yada derme çatma evinde çocuklarını ısıtmaya çalışan fakir fukarayı düşünerek yapıldığında anlam kazanan asabiyet . aksi halde boş .
"bak ne güzel kar yağıyor, gördün mü bak!" diyebileceğiniz, kar yağışını paylaşamayacağınız birinin olmaması durumunda, yalnız kalmanın verdiği ruh hali.
bugünden beri kesilmeden yağan karın verdiği kasvet hali. ulan bakıyorsun sessizlik,bembeyaz her taraf ne öyle ölüm manzarası resmen. yok abi ben kardan hoşlanmıyorum. dışarıda her yer bembeyaz geyiği yapanlarada uyuz oluyorum. o sevimli beyaz örtü allah bilir kimleri kara kara düşündürüyor. bunu düşünen yok. varsa yoksa entel kuntel işler.
