ikisine de tam yaşamaya alışmış, ona adapte olmayı hem başarıyor hem de seviyorken; biri avuçlarında eriyip giderken diğeri ise sadece gider. tek fark ise; kar giderken, nemini bırakır ki yavaş yavaş alış yokluğuna diye. oysa ki, sevgili tam zıttı ani,sert ve hiç birşey bırakmadan öylece gidiverir.
gün geçtikçe renkleri değişir. bir süre sonra görmeye bile tahammül edemezsin.
edit: bu entry hiç değişmeyenleri kapsamıyor. mesela kutuplarda kar hiç kirlenmez, rengi değişmez, göz zevkini bozmaz. bazı sevgililerde öyledir ama malesef bazıları. **
ilk günler eğlencelidir, farklıdır, romantiktir.. Zamanla bayağılaşır, ilk gün ki temizliği ve saflığı kalmamıştır. Aynı zamanda artık eğlenceli de değildir, sadece hayatı zorlaştırır..
her şey ilk gün bembeyazdır,üşütmez çok aksine gökten inişi büyüler insanı,sonra erir gider beyazlar çamura döner,karın ayazı yüzünüze vurur.tıpkı aşk gibi zamanla saflığını o ilk ginkü heycanını kaybeder.
