kayak yapmaya yeni başlıyan kişilerin emniyet sübabı niteliğinde, güvenle kayabilecekleri, diğerleri tarafından dalga geçilmesini sağlayan, slalomlara alpine style lara yelken açma hayali kurdurtan alet
insani mal gibi gosteren bir kayak stilidir afedersin. ozellikle caylak modda iken ayaklar onde capraz birlesmis, kicin disari cikmis, suratinda panik halinde bir ifade ile her an ilk gordugun agacla sevisecekmis azmiyle kaydirir insani. oncelikle o stille durmak, mumkunse yavaslamak, hatta adam gibi dusmek bile zordur. her daim kafa bir yerde, ayaklar bambaska bir yerde bodoslama saga sola toslarsiniz. sansliysaniz bir agac olur bu. bina duvari olursa gelip sizi kazirlar. hadi dustunuz ve bir sekilde de kici basi toparladiniz diyelim, tekrar ayaga kalkmak, kalkinca da kayabilmeyi basarmak zordur. ha, birisi arkadan el atip iterse bir yerlere gidersiniz iste. o elden de suphelenirsiniz ama donup 'ne oluyor be?' demek ne mumkun! sozun kisasi alternatifi yoktur. kayak, ornegin saga donecekseniz sag ayagin kara bastirilmasi, hafifce belin dondurulmesi ile yapilirken kar sapani adamda yon duygusu birakmaz: ne sag, ne sol, okuz gibi dumduz masallah. hayir, galeyana gelme sozluk, ben bes yasimdan beri kayak yapmiyorum. Ama ofsayt goruntu nedir bilirim. evet, bu hikayedeki mal bendim.
