Dünyanin en uzun hüznü yagiyor
Yorgun ve yenilmis insanligimizin üstüne
Kar yagiyor ve sen gidiyorsun
Aglar gibi yürüyerek gidiyorsun
Belki bulmaga gidiyorsun kaybettigimizi
O insan ve tabiat cagini
Dön bana ve dinle
Kuslar ucusuyor icimde
Los bir keman solosu gibi
Kuslarin ucustugunu icimde
Dön bana ve dinle
Karanlik denizlerin dibinde
Birtakim incilerin oldugunu
Birtakim incilere ve hatiralara
Neden bagli oldugumuzu unutma.
Duy beni ve dinle
Denizler bogusuyor icimde.
Unutma diyorum ama sen anla
Anlat bizim de yasamak istedigimizi onlara.
Ahmet Muhip Dranas'ın Kar, Cenap Şehabettin'in elhan-ı şita şiirlerinin hazzını veren bir şiir. Fakat ince bir sitem var hissettirilen. Verilen mesajlar var. Öyle alenen verilmemiş, şiirin müziği arasına serpiştirilmiş. Bu yüzden göze batmadan siniyor bilinçaltına.
