görüşler tamamen zıtsa muhtemelen o ilişki başlamayacaktır. başlasa bile bir takım sorunlar meydana gelir bir süre sonra.
belki de yürür, bilemedim şimdi.
ama ideolojinin farklı olması sevmeyi engellemiyor işte.
yaşanabilecek en büyük eziyetlerden biridir. aşk acısının modern bir versiyonudur, milenyum çağının 'romeo&juliet'idir onlar. allah başa vermesin. yaşadım ordan biliyorum.
tarafımca tecrübe edilmiştir(ülkücü-sosyalist). olay tamamen kişilikle alakalıdır. eğer şakalaşmalar dışında o konulara girilmediği sürece hiçbir sıkıntı yoktur.
birbirlerine çok şey öğreticek çiftlerdir. herşeye evet aynen dediğin,düşündüğün gibi diyen biri nereye kadar sevilebilirki. bence herşey zıttıyla güzeldir.
Bu tür meselelerin birliktelikleri yürütmeye engel olduğunu düşünsem de böyle bir ilişkiye şahit oldum. Bu örneğe dair Öngörülerimin gerçekleşmemesi beni hala şaşırtır.
Bundan 6-7 yıl evvel çocukluk arkadaşım birinden çıkma teklifi almıştı. Çocuk da arkadaşım da ben de aynı ilçede yaşıyorduk. Bilirsiniz, ilçeler küçük yerleşim birimleri olduğu için herkes herkesi bilir ismen de olsa. Ben de bu çocuğu daha önceden duymuştum, daha doğrusu benim adaşım olan başka birisine mesaj atacakken nasıl olduysa benim numaramı bulmuş, bana atmıştı çocuk. Ben de numarayı ve çocuğu tanımadığım için benim o adaşım olan kişi olmadığımı, beni rahatsız etmemesini söylemiştim. Esasında aradığını söylediği adaşım olan kişiyi de tanıyordum neyse ki, inandırıcı gelmişti yani. Neyse, bu şekilde garip bir hadiseyle varlığından haberdar olmuştum bu arkadaşıma teklif eden çocuğun. Bu mesaj olayı teklif olayından aylar öncesinde gerçekleşmişti ve çocuğun ismi çok rastlanan bir isim olmadığı için çocukluk arkadaşım ismini söylediğinde hemen o olduğunu anladım. Çocuğu tanımasam da hakkında başkalarının söyledikleriyle de fikir edinmiştim, küçük yerde yaşıyorduk en nihayetinde. Arkadaşıma "siz onunla yürütemezsiniz. Senin ailen muhafazakar. sen muhafazakar bir ortamda yetiştin, ailen kabul etmez onu. Sonu yok bu ilişkinin, hiç başlamayın bence" demiştim. Arkadaşıma gerçekten değer veriyordum, bu yüzden yanlış karar verip üzülmesini istememiştim. Bu yüzden uyararak üstüme düşen görevi yaptığıma inandım. O da, "belki ben onu değiştirebilirim, belki ben onun olumlu manada değişmesine vesile olurum" demişti. Ancak kız değişmeye daha meyilliydi ve bu cevap beni tatmin etmemişti. Kız o zamanlar ailesinin anlayışına ters bir şekilde yaşıyordu çünkü. Bu yüzden onun için korkmuştum, ya çıkmayı düşündüğü kişi onu olumsuz etkilerse diye. Çünkü Bir insanı olumlu manada değiştirmek kolay değildir ancak böylelikle diğer insan yanındakinin halinden kolayca etkilenip kendi doğrularını da terk edebilir. Neyse sadede geleyim. Bu arkadaşımla o çocuk hala sevgililer. 7 yıldır beraberler yani. Başlamayın dediğim ilişki nerelere kadar geldi ben de hayret ediyorum. Yüksek ihtimal ailelerin de haberi var. Evlenirler muhtemelen bunca senenin ardından. Kız çıkmaya başlamalarından 2 sene sonra umreye gitti ve kapandı. Erkek arkadaşı da farklı görüşte olmasına rağmen kararına saygı gösterdi. Ancak hala kendi hayatına çekidüzen vermiş değil. Yani kız kendine güvenip başladığı bu yolda çocuğa örnek olamadı. Farklı kafalarda, yaşayışlarda da olsalar, şimdi yaşadıkları yerler uzak mesafede de olsa yine de bir araya gelip görüyorlar birbirlerini ve ilişkileri devam ediyor.
insan şaşırıyor. Hele ki yürümez dediği birliktelik 7 yıl kadar uzun sürünce.
Ek: paylaşım saniyesinde eksi aldı. Bu uzun yazıyı saniyesinde okuyabildiysen tebrik ediyorum seni.
