Edilmez ya anasına sövülür sonuçta feminist olmak bunu gerektirir herşeyi geçtim nezaketen bunu yapan buna yapmaya muhtaç olmayan birine teşekkür etmek mi aman tanrım.
kapıyı tutanın cinsiyeti fark eder mi diye düşündürmüştür. Edilir. ulan yeri geliyor adama ben de kapıyı tutuyorum, eli dolu vs. dir. bu cinsiyetten ziyade insanlık biraz. ayı gibi yüzüne itmeyi tercih etmem.
insanlık namına hz. muhammed ( sav ) aşkına hz. ali ( ra ) aşkına roma aşkına hatta budha aşkına edilmelidir. rabbim şahittir asansör kapısı tutmak olsun normal kapıyı açmak olsun yol vermek olsun eldeki poşetleri taşımaya yardım etmeyi teklif etmek olsun aklına gelebilecek her türlü centilmenlik örneğini yapıyoruz nacizane.
yahu hanımlar sizden istenen öyle 32 dişi göstererek teşekkür etmeniz veya ne bileyim "hadi gidek kahve içek" teklifi falan değil lan. vallahi de değil billahi de değil. böyle tiz ses ile hafiften gülümseyerek "tişikkirlir sipirmin" veya "hünkarım çok yaşa" deseniz yetiyor. böyle yaparsanız teşvik ediyorsunuz bunları tekrar tekrar yapmaya. ama suratımıza bile bakmadan "öff snne be slk" tavrı sergileyince kalbimiz kırılıyor. hata mı ettik acaba diye düşünüyoruz. böylesine centilmenliğe sahip bir erkek "gülümsedi kesin şey olacak" diye düşünmez zaten korkmayınız..
Kapıyı tutan nazik her insana teşekkür edilir, kadın ya da erkek farketmez.
Hatta bazen elim kolu dolu öyle bir halde oluyorum ki, kapıyı tutan adama bırak teşekkürü, boynuna sarılıp, iyi ki varsın demek geliyor içimden.
O kadar minnet duyuveriyorum ansızın.
Bir de geldiğinizi göre göre, üstelik yakın mesafedeyken, kapıyı bırakıp poposunu dönerek gidenler var ki...
Moron mu diyeyim, embesil mi diyeyim, tek hücreli mi diyeyim, ne diyeyim bilemedim!
