Az önce başıma gelen ve tecrübelerimi paylaşmak istediğim mühim mevzu.
Az önce yine her zamanki gibi bir yandan inanılmaz teknik bilgi ve tecrübe gerektirdiği halde, ortalama bir bulaşıkcının dörtte biri kadar para kazandıran ve yirmi yıldır iştigal ettiğim canım mesleğimi; yani gözlükçülüğü eda ederken, camdan elinde tasma olduğu anlaşılan, dolayısıyla da bir köpek sahibi olduğu mantığını yürüttüğüm bir hanımefendi, gayet zorlanarak ve dahi dolaştırdığı köpeği sürüklediği çok belli olur vaziyette geçti. Muhtemelen beslediği köpeğe gücü yetmiyordu. Adete kadın köpeği Değil, köpek kadını gezdiriyordu.
Ciddi bir kısmınız buraya kadar gelmeden ne diyor bu amk diyerek okumayı bırakmıştır. Kalanlarla devam ediyorum. Neyse efendim bu güçlü, sahibini peşinden sürükleyen, maceradan maceraya atılmaya hevesli köpeği her geçen saniye daha da merak etmeye başladım zira mağazamız boydan boya camekanlı olmasına rağmen yerden 50 cm yükseklikteki vitrinlerimiz köpeği görmemi engelleyen etmenlerden biriydi. Diğeri de kadının köpek gezdirmek için tercih ettiği tasma. ipin uzunluğu ayarlanabilen, uzayan, kısalan, gerektiğinde isteğe bağlı kilitlenebilen bir tasmaydı bu ve şimarık hayvan ipi son raddesine kadar gerdirmesine rağmen yine de rahat durmuyor, kadınceğizi kahruperişan etmekten asla vazgeçmiyodu.
Muhtemelen okumaya devam edenleriniz bir miktar daha azaldı. Kalanlarla devam ediyorum. Nihayetinde bizim kapımızın önüne zar zor ulaşan kadını görünce köpeğin de hemen yanımızdaki dondurmanın kapısının önünde olduğunu tahmin ve tahayyül ettim zira yanınızdaki dondurmacının kapısı ile bizim kapımız arasında 5 metre gibi bir mesafe vardı ve bu da ortalama bir tasma ipinin maksimum uzunluğuyla eşittir. Bu tahmin neticesinde heyecanım daha da artmıştı. Kadını peşinden sürükleyen bu heybetli hayvanı iyiden iyiye merak eder olmuştum.
Ne pis geyiğin varmış amk diyerek bırakanlara da veda ettikten sonra, kalan güzide yazarlarla devam ediyorum. En sonunda kadın, biraz da köpeğin yeni yerler görmek merakından faydalanarak köpeği bizim kapımızın önüne kadar getirmeyi zor da olsa başardı. Sonunda bu heybetli, 10 kaplan gücündeki köpeği görecektim. Fakat o da ne. Eneeee. La bu bildiğin dogecoin. Sevimli, soytarı, şapşik bir şey. Kapıdan içeri girmesiyle viteinin köşesini koklaması bir oldu. Merakım sönmüş ama sempatim artmıştı. Köpeği tutup ısırmamak için kendimi zor tuttum. Nihayetinde merakıma, sempatime ve hırsına yenik düşmeden köpeğin çıkmasını bekledim.
Son paragrafa kadar okuyan sen, evet sen değerli yazar. Bu sözüm sana. Sen de kendini anlık heyecanlara, kazanma hırsına, saçma sapan akımlara kaptırma. Kapıdan dogecoin girerse metanetini koru. Metaforu da anladıysanız keyifli akşamlar diliyorum. Bunu burada kimse okumaz. Okumadığı gibi "omkonomoz yokto okoyomodok" deyip eksiyi de basarsınız siz amk. Gideyim de ekşiye yazayım. Uzun yazı görünce her satırı 5 kere okuyor oradakiler. En az 500 fav garanti. Hadi selametle...
Serdar abinin dükkanın önünde bir tane kadın geliyor, kadının köpeği var. Köpeğin gözleri bozulduğu için gözlükçüye gelmişler ama köpek tam göremediği için dondurmacıya girmeye çalışmış, o arada Serdar abinin canı kağıt helva çekmiş. Bundan mütevellit dışarı çıkmış bir bakmış ki köpek kadın ona dondurma almadığı için ağlıyor. Serdar abi de hem kendine hem köpeğe dondurma alıp masumu sevindirmiş.
işin özeti şuymuş ki imkanımız yok okuyamadık demeyin, derslerinize çalışın.
—amme hizmeti—
Abi kusura bakma benim gözler de pek sağlam değil, iyi anlamış mıyım?
