her insanın başına gelmiş bir hadisedir, sevmediginiz bir kişi kapı kırılıncaya kadar kapıya vurmaktadır, insanın içinden evde yokum ben demek gelir ama diyemez.mecburen kapı açılır .
fısıltıyla tekrar tekrar söylenir...kapıdaki gidene kadar transa geçilir "evde yokluk" durumuna konsantre olunur,hatta kendi bile inanır evde olmadığına *.
Bir dilenci evin kapısını çalmış, kapı açılmamış. Israrla çalmaya devam etmiş. Evin sahibi cimri kadın sonunda sinirlenmiş, 'evde kimse yok' demiş içeriden. Dilenci;
'ben kimseyi istemiyorum, ekmek istiyorum' demiş.
not: bu bir sufi öyküsüdür ve üzerinde düşünülmesi gerekir.
öğrenci evinde şeker olmadığından yan komşudan bir fincan şeker istemek için kapısı çalındığında söylenen yalandır.
seni yamyam gibi gören komşuların oldukça öğrenci evinde kalmak zor.
