son 5 ay'dır. yaşadığım durumun en kısa, net ve abartısız anlatım şekli bu sevgili sözlük. istanbul'a geleli 5 ay oldu.
"neden geeeldiiim istaaaaannbulaaa.
dolandım duuuurrrdumm evareeee." **
neyse, bi halt ettik part-tıme'dır iştir, üç kuruş para kazanırız dedik geldik. ulan geldikte neye güvenip geldik? ev yok bark yok. o misafirhane senin bu yurt benim dolaşıp duruyoruz. en uzun soluklu kaldfığım yer 2 ay bir arkadaşın 1+1 olan 4 kıllı adam kalan resmen duvarlarına taş.k kokusu sinmiş evi.
kaldığım yurttaki ayak kokusundan bahsetmiyorum bile. o efsanedir, ayrıca bir başlık değil tek başına 7 ciltlik tez konusu'dur.
olum bu ne lan?
al çantayı sırtına her ay bir yere taşın, artık sosyopat oldum çıktım. pat derken pezevenk diyorum birde yaşadığım kültür şoku cabası.
ev'den rahatlıktan çık git 8 katlı erkek yurduna. ordan çık git plazması olan misafirhaneye. %70'i bayan olan bir iş yerinde çalış işten çık doğal kazaklı hemcinslerinin yanına git. üstüne üstlük çoğunluğu parmak arası şıpıdık terlik giyiyor olsun.
öğlen yemeğini beyoğlun'da şirketin verdiği ticketla en kral mekanda mini etekli izleyerek ye, arkasından şahane bir sigara kahve muhabbeti patlat, akşam gel yurt kantininde çift kaşarlı tost, kağıt bardak'ta kezzap çayı iç.
ne lan bu?
cabası bi'de ikide bir mekan değiştir. sürekli bir gün sonra kalacağın yeri düşün. her an göt açıkta bir parkta ayyaşlarla tinercilerle uyuma durumun olsun.
