insanın kurduğu, sömürüye ekonomik eşitsizliğe ve savaşa dayalı adi bir düzeni dinle savunmaya kalkmaktır. açlıktan ölen insanlar var dersin, vay efendim beş barmağın beşi bir değil derler sanki bu üzeni kuran allahmış gibi. sömürü dersin, adaletsizlik dersin şükür, kader der insanın kurduğu bu adi düzene şükrederler. kendi bencillikleri, kendi hırsları uğruna dini kullanarak bu adi düzeni savunurlar. düzene karşı alternatifler sunarsın, dinsiz işi derler. peki neden? çok mu dindar bu şerefsizler? düzeni yönetenler, dini düzenlerini devam ettirmek adına halka işte bu safsataları yerleştiriyor, dini afyon haline getirip halkı uyutuyor. böyle dinci takılan, sorgulamaktan uzak herifler de bu lafları alıp düşünen insanlara satmaya kalkıyor. sonra da dinciler cahil deyince suçlu karşı taraf oluyor. gelecekte dünyanın düzeni çok bozulacak, müslümanlar bile yoldan çıkacak insanlığın en kötü zamanı olacak bunlar kıyamet alametleri diyen senin peygamberin. ve o dedikleri de bugün bir bir yaşanıyor, dünya bu haldeyken sen kalkıp bu düzeni savunuyorsun. işte böyle durumlarda din değil ancak dinci (sözde inançlı) yavşaklara düşman olmak, eleştirmek bu yüzdendir.
beş parmağın beşi bir değil diyenlere de şunu yazdım;
