insanların tek amacının zengin veya ünlü olmak olduğunu empoze eden günümüzdeki hakim görüştür. sanat, siyaset, teknoloji ve diğer şeylerin amacının para kazanmak ve güç edinmek olduğunu savunur. kapitalizm denince akla medya, reklamcılık, finans kurumları, cemiyet hayatı, merkez bankaları gelir.
sosyalizmde ve komünizmde herkesin yatarak para aldığını düşünenlerin tek hücreli canlıların daha iyi olduğunu beyan ettiği düzendir. kapitalist düzen 20.yy'da sermaye ihracı doğmasıyla birlikte tekelleşerek emperyalizme yani en yüksek aşamasına gelmiştir. bundan sonrası kapitalizmin son yüzyılıdır. ayrıca kapitalizm ve sosyalizm gibi ekonomik sistemlerin milliyeti yoktur. olmayacaktır da. bu sistemler sınıflı toplumlarda çelişkinin en fazla olduğu yerde boy gösterir ve ezilen tarafın üstünlüğü ele geçirmesiyle oluşur. yeni bir üretim sistemi denir buna. avrupa birliği gibi kapitalist ülkelerin bir araya gelmesinin tek amacı sosyalizmi bastırmaktır. yani sömürünün sürekli devam etmesi ancak bunlar arasında tabii ki bir dostluk yoktur. kapitalistler çıkarlarının peşinde koşan bir takım insanlardır. bugünün meşhur kapitalistlerinden ingiltere ve almanya ile örneklemek gerekirse çıkarları çeliştiği zaman birbirini bombalayabilir. çünkü kapitalistleri birbirine bağlayan tek şey sosyalizm karşıtlığıdır. ancak ne olursa olsun hayat değişmekte ve gelişmekte. üretici güçler de bu evrimden nemasız kalamaz. kalmamaktadır. bunun içindir ki sınıflı toplum elbet bir gün gücünü yetirecek ve halk iktidarı ele geçirecektir. asıl demokrasiyi,aşkı,sevgiyi,mutluluğu,sanatı o zaman tadacaktır. ayrıca sosyalizm ve komünizmde herkes yine çalışacaktır. işsizlik diye bir şey söz konusu olamaz. sosyalizmde herkes çalıştığını alacaktır kol ve kafa gücünden referans alınarak. bugünün türkiye sinde çok zor gibi gözükse de eminim ilk kabilelere kapitalist üretim sisteminden bahsetseydik onlarda hayal derdi. hayat insanları sosyalizme zorlayacaktır. buna her ne kadar karşı koyulsa da. emperyalistler arasında ki sömürü rekabeti insanları daha çok ezmelerine yol açacaktır. onlar rekabet ettikçe halk ezildiğinin farkına varacak ve buna baş kaldıracaktır. kapitalistlere üzülmeyerek söylüyorum ki el pueblo unido jamas sera vencido.
insanoğlunun aç gözlü olması özelliğinden hareketle varlığını sürdüren, varlık sebebi aç insan yaratmak olan sistem. bu açlığın sonu olmadığına göre daima hüküm sürecek düzen. ta ki kendi tokluğumuzu ötekilerin açlığı üzerinden değil de başkalarının tokluğu üzerinden yaptığımız müddetçe doymayacağız. doymadıkça bu böyle devam edecek.
Kime sorsan herkesin karşı olduğu ama bozmak için kiçini kıpırdatmadığı, paranın baldan tatlı olduğu düzendir. Bu kadar ahmak toplanmışız, dünya çapında toplasan 100 kişiyi daha da zengin etmek için hayatlarımızı harcıyoruz. "Yok fırsatlar varmış birgün o fırsatı yakalarsan sende zengin olurmuşsun" masallarının anlatıldıği bu meta esiri düzenin sonunda gelecek olan kaos ortamı ile birlikte anarşizm ve en nihayetinde Komonizmdir.
