tuvalete oturduğunuzda gözünüz kapıda olur. yaklaşan herkes sizin için "potansiyel kapıyı çalmadan içeri girici" insandır. ha girdi ha girecek derken işiniz biter ve çıkarsınız. ama o anın korkusu yüzünden döktüğünüz ter miktarı, diğer dökülen sıvının miktarından fazladır.
bazen kapıyı çalarlar ama "dolu" demenizi duymazlar. işte en adileridir bunlar. "dolu" sesini duyanlara ise can kurbandır. bir de şu seans var, tuvaletten çıkınca "kimmiş kapıma vuran kişi" edasıyla bu şahsiyetle göz göze gelirsiniz. sonra sessiz sedasız ayrılırsınız tuvaletten.
bir elinizle işinizi halletmeye çalışırken, diğer elinizi kapıya yumruk biçiminde dayayıp muhtemel saldırılara karşı kendinizi savunduğunuz mekanlardır. korku dolu birkaç dakikanın ardından eller lavaboda yıkanırken surattan tuvaletten kazasız belasız çıkmanın mutluluğu okunmaktadır.
tuvaletteki bahtsız kişiyi binbir türlü maymunluklara sevkeden, sıklıkla alaturka olan tuvaletlerdir.bu kişi aynı anda yaklaşık on işi birden yapıyordur; gözleri tuvaletteki malum icraatinde, kulakları kapıya yaklaşacak potansiyel ayak seslerinde, tek eli kapıda, tek eli işetmeyle ilgilenirken, ayakları dengede kalmayı sağlıyor, götü dengeyi bozmakta ısrar ediyor, burnu kokuya alışmaya çalışıyordur... bu kişilerin en talihsiz olanıysa sadece tek bir yere odaklanırken gelen ayak sesini duymayıp kafasına yediği kapı darbesiyle tuvalet deliğine düşen şahıstır, kimse yaşamasındır.
