öff dedi fare; dünya'da günden güne daralıyor. ilk gördüğümde öyle büyük öyle genişti ki dünya. korktum, koştum... ilerde uzakta sağlı sollu duvarları görür görmez dünyalar benim oldu. ama bu uzun duvarlar da öyle çabuk birbirlerine doğru ilerliyorlar ki en son odadayım işte... orada köşede de kapan duruyor. gitgide kısılacağım kapana.
kedi: öyleyse sen de yönünü değiştir dedi ve fareyi yedi.
