bu yazarın tahminince okuldakileri birinci dereceden mahrem akrabası olarak görmektedir. onların yanında başını açmasının günah olduğunu düşünmemektedir. bazılarının bu durumu cihat olarak gördükleri bile görülmüştür. * bu açık gezmekten bile daha kötüdür çünkü iki yüzlülüğün en alasıdır.
