Bizim standart düzen anlayışımızla açıklayamadığımız olaylara verilen genel isim. insan aklıyla sonuçları kestirilemeyen hemen her şey "kaos" tur. Denge durumunda olmayan her şey olarak da nitelendirilebilir.
--spoiler--
"insanlar dünyanın güvenli ve düzenli bir yer olması için yıllarca çalışırlardı. ama hiç kimse bunun ne kadar sıkıcı olabileceğinin farkında değildi. bütün dünyanın parsellendiği, hız limitleri konduğunu, bölümlere ayrıldığını, vergilendirildiğini, fişlendiğini, nerede oturduğunun, ne yaptığının kaydının tutulduğunu düşünün. hiç kimseye macera yaşayacak bir alan kalmadı, satın alınabilenler hariç. lunaparka gitmek gibi. film izlemek gibi. ama bunlar yine de sahte heyecanlardı. dinozorların çocukları yemeyeceğini bilirsiniz. büyük bir sahte afetin olma şansı bile oy çoğunluğuyla ortadan kaldırıldı. gerçek afet veya risk ihtimali olmadığından, gerçek kurtuluş şansı da ortadan kalkmış oldu. gerçek mutluluk yok. gerçek heyecan yok. eğlence, keşif, buluş yok.
bizi koruyan kanunlar aslında bizi can sıkıntısına mahkum etmekten başka bir işe yaramazlar.
gerçek karmaşaya ulaşamadığımız sürece, asla gerçekten huzurlu olamayacağız.
her şey berbat bir hal almadığı sürece, yoluna da giremeyecek."
ntv yayınları tarafından çıkartılmış bir cep kitabının adıdır aynı zamanda. kitapta insanların tek başına bir manaları olmadığı, bir sistemin bir toplumun bir parçası olarak anlam kazandığını, kaosun düzensizliğin oluşturduğu bir düzen olduğu ve nüfusun kaos teorilerine göre belirli bir düzeyde kaldığı ve bir çok biliminsanın bu konudaki güncel teorileri açıklanmıştır.
tüm kaos durumlarında son ses açılıp, avaz avaz söylenince tüm negatif enerjiyi atan, saykodelik hayko cepkin şarkısı. tabiki introsu ile bölünmez bir bütün.
en basit tanımı ile aperiyodik bir düzendir. aslında düzensizlik değil düzenin ta kendisidir. gerekli olan ve var olandır. örneğin kaos olmasaydı arabanın dikiz aynasına bakarak araba kullanabilirdik. çünkü bir periyodiklik söz konusudur ve önce olanlar sonra olanlar ile aynı olmak durumundadır.
ayrıca;
(bkz: edward lorenz)
(bkz: kelebek etkisi)
insanın kaosu kendini maskelemeye başlamasıyla, yani takriben yedi yaşlarında başlıyor. kaos içinde uyum barındırır, insanın kaosu ise uyum sağlamak yüzünden ortaya çıkıyor; uyum evrene uymaktır, ama bizim yaptığımız evrene ve onun sistemine direnmeye çalışmak için kaotik hale gelmek, hiçbir şeyi kabul edemiyoruz, var olmayı, yok olmayı, görünenleri ve algıladıklarımızı; hiç birini kabul edemiyoruz..
yani bizim işimiz kaos oluşturmak değil, o daha büyük sistemlere özgü bir şey, ama biz o sistemlerin önünde durup, direnmeye çalışıyoruz, ölmemek için..
varlığı kabul etmek ** sınırlandırma değil, tam tersine oluşa açık hale gelmek. kaskatı bir şekilde yaşayıp o şekilde ölüyoruz sanki, her evrede maskelemeler var, bir de köylü kurnazı şu haller, duyumsadıklarını bastırmak, bu seni yapay bir şey haline sokuyor, yere basmıyormuşsun gibi; her şeyi mış gibi yaptığın ve tepki işleyişini bozduğun için. arabesk olmamaya çalışarak trajik hale geliyoruz. eğer sen duyumsuyorsan bu senin işleyişine uygun, duyumsamamaya çalışıyorsan bu vejetaryen olmaya çalışan bir köpek balığı gibi; aptal olduğumuzu ve daha uzun süreler aptal olacağımızı düşünüyorum, evrim pekte matah bi şey değil, insan ve onun idrakli bir oluşatta olduğuna da pek inanmıyorum.**
yunan yaratılış mitolojisinde herşeyin başlangıcını temsil eden kavram. daha sonra bu kaostan gaia(yeryüzü) tartaros(yer altının en karanlık bölgesi. bir nevi cehennem) ve eros yani aşk doğar ve yaratılış başlar...
