timsah gözyaşlarıdır. şehzade mustafa osmanlı tarihindeki en sevilen şehzade idi halk şehzade mustafayı çok sever ve geleceğin padişahı gözüyle bakardı. kanuni halkın bu sevgisini biliyor ve bir gün halk desteği ile oğlunun kendini devireceğini düşünüyordu. bu sebeple gözünü bile kırpmadan önce pargalı ibrahimi sonrada şehzade mustafayı öldürttü. mustafanın katli halk arasında çok tepki çekti hatta isyanlar oldu. bu sebeple kanuni sağa sola öldürdüğünü ama çok üzüldüğünü gece gündüz ağladığını yaydı. yinede halk yemedi. osmanlı ile halkın arasını ilk bu olay açmıştır. bu olaydan sonra da halk sarayın yalanlarına artık inanmamıştır.
--spoiler--
Şehzade Mustafanın idamından sonra yedi yaşındaki oğlu Şehzade Mehmet de ileride dedesine karşı açacağı olası bir intikam savaşını önlemek için öldürülmüş ve babasının Bursadaki kabrine gömülmüştür.
Ağabeyinin idamından sonra cesedinin çadır önünde asılmasına tanık olan Şehzade Cihangir, bu olayın duygusal sarsıntısı ile hastalanmış ve babası ile birlikte gittiği Halepte 27 Kasım 1553te hayatını kaybetmiştir
--spoiler--
edit: kaynak http://tr.wikipedia.org/wiki/%C5%9Eehzade_Mustafa
doğrudur üzülmüştür kim üzülmez ki bu kadar yüzeysel düşünmemek gerekir. o dönemlerde her şehzadenin tek bir istediği şey var tahta oturup devletin başına geçmek. bu da şu anlama geliyor aynı milletten olan ve aynı dine mensup 20 bin kişilik iki ordunun birbiri ile savaşması. o kadar insanın kanını yere dökmemek için kardeşini öldürmesi de devletin otoritesini sarsmamak adına en doğru olanını yapmaktır. netice olarak sanayide ufak bir dükkandan bahsetmiyoruz koskoca bir imparatorluk. ayrıca; osmanlı devletinin fetva ve şeriat politikası izlediğini unutmamak gerekir, fetvalar ise padişahların kafasına göre iş yapmadığının göstergesidir.
en güzel discovery channel da ki bir belgeselde geçen bir cümle anlatır onu " binlerce insanı kılıçtan geçirip çadırında karısına aşk şiirleri yazabiliyordu"
