temporalite ilk felsefeden beri bir sorunsal niteliği taşır. ontolojinin olmazsa olmazlarından olan zaman kavramına bir türlü bir anlam verilememiş ve üstüne bir de "zaman" da diğer varolan gibi varolan cinsinden ele alınmıştır.
kant bu hususta çözümler getirme niyetinde olsa da birisi kendinden, diğeri önceki felsefeden kaynaklı iki sorundan mütevellit zamansallık konusunda yetersiz kalmıştır.
bu sebeplerden birincisi, varlık sorusunun boşlanmış olması, varlık üzerine felsefe yapılmaması ve dasein'ın bir ontolojisinin bulunmaması.
diğer sebep ise kant'ın kendisinden kaynaklı olan sorunudur. bu sorun ise kant'ın felsefi konum olarak descartes'ın pozisyonunu devralmasıdır, yani geleneksel zaman anlayışını devam ettirmesidir. daha başka bir ifade ile "zaman" ve "ben düşünüyorum" arasında gidip gelmesidir.
gerçekten heidegger "varlık ve zaman" adlı eserinde kant için bu iki sorundan bahseder ve hatta yazının bir kısmını buna adar.
Not: kendimden alıntıdır.
