kısa zamanda öleceksem ve kurtulma şansım yoksa, tüm bankalardan çekebildiğim maksimum krediyi çeker ( hepsi hayat sigortası çakıyor o kredilerle birlikte arkamda kalanlara sıkıntı kalmıyor bu sayede) aldığım para ile gezmek, görmek istediğim ülkelere giderdim...sonuçta ne zaman öleceğini bilince hayatın pek de bir anlamı kalmıyor...
Senede milyonlarca kişi kanserden ölürken sesi çıkmayan sıkı tedbirler alamayan küresel sistemin grip için bu kadar önlem alınmasını sorgulamayan insalara ah ederek son günümü beklerdim.
-üçüncü evrede kanser metastaz yapmış olma ihtimali yüksek.
Bana söylendi ablamın testleri sonrasında hiç dolandırmadan yüzüme söyledi doktor ..
Hani iplerle hareket ettirilen kukla olduğunuzu ve bir makasın bir anda bütün iplerinizi kestiğini düşünmeye çalışın yaşadığınız şey ilk anda üç aşağı beş yukarı bu. ..
Bu sayfada yazılanları daha önce kanser teşhisi konmuş ve hastalığı yenmiş biri olaraktan okuyunca cidden çok farklı oluyor. 13-15 yaş kategorisine ait "face'de paylaşırdım, ne kadar heyecanlı" geyikleri, "zaten hepimiz kanseriz" felsefecileri, "yakardım bi sigara, kanser mi dokunacak bana" diyen pehlivanları içeren bi başlık olmuş. Peki ben naptım ilk öğrendiğimde... Hiçbir şey. Evet hiçbir şey yapmadım. Yapamıyosun ki. "Kansersin" lafından sonra doktor konuşmasına devam ediyor fakat o andan itibaren bir şey duymuyosun ; doktorun ağzı açılıp-kapanıyor; kelimeler çıkıyor ama orada sen duyamıyosun. O kilit kelimeden sonra kifayetsiz kalıyor peşinden gelenler.
Kesinlikle filmlerin, tahlillerin karıştırıldığını iddia edip en az iki üç kez daha kesin sonuç alınmasını isterdim. Sonra birkaç kez ayılır bayılırdım herhalde.
Kabullenmek çok zor. Buradakilere bakıyorum da sanki nezle olduklarını öğrenmişler gibi bir rahatlık, bir hoşluk. Siz ciddi misiniz?
Oturur hayatimda ki herkese mektup yazar ve mektuplari en yakin arkadasima verir ve eger bana bise olursa sahiplerine ulastirmasini solerdim. Bunu hep dusunurum. Eger basima bisey gelirse insanlar hakkinda soleyemediklerimi solemeden olmek istemiyorum. Buna ilkokul hocam dahi dahil.
Gayet normal karşılarım yaklaşık 10 yıldır annemin kanser hastalığı mevcut ve biz durumu fazlasıyla kanıksadık bundandır ki kendi başıma gelmesi şimdiki halimden çok farklı olmaz. Elbette farklı olur ama dünyalar başıma yıkılmaz.