Ne aşamada olduğunu öğrenirdim. Eğer kurtuluşum yoksa, ne kadar zamanım olduğunu öğrenip kalan zamanimda yapmak istedigim şeyleri planlardim. Eğer hâlâ kurtulma şansım varsa mücadele ederdim
Sevdiğim insanları arardım. Herkesin bilmesini sağlardım. Fakat bana acımaları için değil yanımda olduklarını bilmek motive eder.
Kurallar:
1. Ölecek misin diye sormayın. Ben de bilmiyorum.
2. Ağlayacaksanız sarılın beraber ağlayalım.
3. Moralimi bozuk görürseniz hadi gel seninle su içelim deyin. Malum her şey zarar amk.
Allah korusun. Allah şifa arayana şifa; derdi olana derman versin.
bilmiyorum ama 1 2 senelik ömrün var falan deseler içimi garip bi huzur kaplayacakmış gibi düşünüyorum sanki lan. böyle hayata iyi yönlerinden bakma hiçbişeyi umursamama herşeyden zevk almaya çalışma bazı imkansızlıklar yüzünden yapılamayan şeyleri imkanları zorlayarak yapma gibi bi eyleme dökerdim olayı. insanlara küçümseyerek tebessümle bakardım falan. anlatamadım ama böyle uhrevi bi insan oluverirdim yani. kesinlikle dinsizliğe devam ederdim o ayrı.
evet çok iddialı olacak ama güzel bi smith wesson alır kendi işimi kendim görürdüm. yıllarca kanserli bir insanın nasıl acılar içinde yavaş yavaş öldüğüne şahit oldum o gördüklerimden sonra umuyorum ki kendimi o son noktaya dek yaşamayı isteyecek kadar kafayı yememişimdir.
Öncelikle Allah kimseye göstermesin hasta olanlara da şifa versin. böyle bir durum olsaydı önce durmum kötu mü diye bakardım düzelme ihtimalim varsa tedavi olur yoksa hayatta yapamadığım şeyleri yapmaya çalışırdım.
Kesin ilk işim kabul etmemek olurdu. inkar süreci yaşardım bir süre. Sonra başka bir kaç doktora daha giderdim kesin... Tedavi yollarını öğrenmeye çalışır ama bu süreçte neden ben diye kahrolurdum... Allah kimseye yaşatmasın !!!
ota boka çay edebiyatı yapan malları... neyse lan. çay bardağı ve kül tablası kokulu varoş edebiyatından, kanser olduğunda bile vazgeçmeyecek tipler var memlekette. facebook'ta çay bardağı fotosu ve aforizma paylaşın siz.
kanser olduğumu öğrenseydim, iyileşmek için hayata dört elle sarılırken sevdiklerimle daha sık vakit geçirirdim. bir de yarım kalan işlerimi tamamlamaya çalışırdım. hayat bu, ne zaman öleceğimiz belli değil. gerçi her günü hayatımın son günüymüş gibi yaşadığım için, sevdiğim insanlara her fırsatta sevgimi gösteririm.
Küfredilecek ne kadar kişi varsa küfrederdim. Hoşlandığım kızın yanına gider yapışırdım dudaklarına ( kan kanseriysem filan ) dayak yiyene kadar hakeden herkesi döverdim. Kötü olurdum. iyi olmaya çalışırken Başıma bu geldiyse eğer başlarım iyiliğine de Dünyasına da.
