Yenmek diye bisi yok bi tarafi temizliyolar diğer tarafa sıçrıyor
Aynı tito abinin dedigi gibi sadece oteleniyor, ama ne zamansa sokuyor toprağın altina.
Kanser öyle ha diyince yenilecek bir hastalık değildir fakat diğer durumlarda da olduğu gibi olumluya odaklanarak vücudun savunma düzenini güçlendirebiliriz.
Queen'in dediği gibi moral ve de destek ile savaşılır.
Kanser dediğimiz şey vücudun çeşitli bölümlerindeki hücrelerin kontrolsüz bir şekilde çoğalması olayıdır, bu çoğalan hücreler tümörleri oluşturabilir veya vücuttaki diğer bölgelere de sıçrayabilir.
Hücrelerdeki bu hızlı çoğalma organların fonksiyon kaybına ve çok daha fazla soruna sebebiyet olabilir.
işte bu yüzdendir ki genç insanların kanseri yenme oranları yaşlı insanlara oranla daha düşüktür çünkü gençlerdeki hücre bölünmesi yaşlılara göre çok daha hızlıdır.
Kanseri yenmek için hızla çoğalan bu hücrelerin çoğalmasını ve yayılmasını önlemek için ülkemizde çeşitli tedavi yöntemleri uygulanıyor. Ama bu tedavilerde hızla çoğalan kanserli hücrelerle birlikte sağlam hücreler de öldüğü için bünyede olumsuz etkiler oluyor. Bağışıklık sistemi zayıflıyor ve ufak bir grip bile ölümlere sebebiyet verebiliyor.
Kanseri yenmek veya kansere yenilmek ise içinde yaşadığımız ülkeye göre değişir.
“Önce biz neden kanser oluyoruz?” Diye düşünmeli ve ardından kullandığımız ilaçların uzun vadedeki yan etkilerine, ithalat yolu ile bünyemize giren besinlerin nereden geldiğine ve dna, gen araştırmaları yapılıyor mu? Yapılıyor ise sonuçlarına bakmak gerek.
Biz yenmesine kanseri yeneriz de, bakalım bizim kanseri yenmemiz isteniyor mu?
Ülkemizde satılan ilaçların yüzde kaçı kanser ilacı ve bizim bu ilaçları temin ettiğimiz ülke hangi ülke?
Bu ilaçların üretildiği ülkelerde kaç kişi kanserden ölmüş..?
Konuşulacak çok konu var, olan garibana oluyor.
Kanser Zengin olarak yeniliyor. Tedavisi var, ölümcül bir hastalık da değil tabii Türkiye’de yaşamıyorsanız.
Siz hic dunyada multimilyoner kimselerin kanserden öldüğünü duydunu, gordunuz mu?
Elbette ilaci var ama bizim gibi insanlar da sagligina iyi bakmak zorunda. Moral en onemlisi daha sonra yediginize, ictiginize ve uyku duzeninize dikkat edeceksiniz vs... vs...
Edit: steve jobs kanserden olmustu, onu unuttum. Hatirlatanlara tesekkurler. Istisnalar kaideyi bozmuyor tabi.
dedem ve babam ikiside bu lanet hastalık ile karşılaştılar malesef. dedem ameliyat oldu, kanserli doku temizlendi. ve uzun yillar sağlıkla yaşadı. alakasız bir beyin kanamasıyla kaybettik. 75 yaşındaydı galiba. babam da ayni cilt kanseri oldu. bu arada dedem annemin babasi, babamin degil. babamin da kanserli doku temizlendi 96 yılıydı galiba. deli bal diyolar bir bal var ondan tuketti. kestane bali da iyi geliyormuş. hala sağlıklı çok şükür. 60 yaşında şuan.
Allah şifa versin. sigara ve alkolden uzak durun. ic huzuru ve neşe cok önemli gülün geçin. dunya yikildida altinda ben mi kaldim deyin. katkisiz bal tuketin tabi ki ölçülü olmak kaydıyla.
Kanser ne ile yenilir değil kanseri nasıl yeneriz desek daha doğru sanırım. Babaannemi akciğer kuzenimi de lenf kanserinden kaybettim. Tüm kanserden ölmüşlere allahdan rahmet diliyorum. Çok zor en zoru da gözünüzün önünde herşeyin olması ve sizin elinizden hiçbirşeyin gelmemesi. Allah sabır versin herkese. Son kanser vakamız da annem. Kendisi meşhur göğüs kanseri idi. Biraz da şans erken teşhisle aldırıp kurtuldu. Vay be aldırıp kurtuldu diye yazmak ne de kolaymış. Evet çok şükür o zor günler kemoterapiler hepsi geride kaldı. Nasıl yendi kısmına gelince çok da zor olmadı. Zaten küçük bir sahil kasabasında yaşıyoruz. Annem zorlu sureci tedavileri bitirip aylar sonra eve geldiğinde biraz içine kapandı. Haliyle evden çıkarken ki halı ve eve geldiği halı bambaşka idi. Dış görünümü onu çok etkilemişti ve insanlardan uzaklaştırıyordu.. derken bir keçi bir de koyun aldı kendine. Sabahtan akşama kadar onlarla sohbet gezme derken eski halinden eser kalmadı. Kanseri yenmenin yolu insanlardan uzaklaşıp hayvanlarla iç içe olup doğal beslenme ile olur.
babam kanserden öldü, son saniyesine kadar yanındaydım. çok detaycı , düşünceli bir adamdı. üç sene hep birlikte savaştık ve nihayetinde vefat etti. 9 sene geçti vefatının üzerinden. hala o düşünceli halleri gözümün önünde.
dedem, * gamsız bir insandı, en fazla 1-2 sene yaşar denildikten sonra 45 sene yaşadı.
cevabı açık sanırım. gamsızlık bir miktar çözüm gibi. fakat bu değişebilen bir şey değil. insanın huyu neyse o.
yine de kanser hastaları umutlu olmalı, bu hastalığı yenen abilerim, arkadaşlarım oldu. yıllar geçti tekrar nüksetmedi, ümitvar olmak gerek.
en başta yapmanız gereken doktorunuzu dinlemek, onun dedikleri harfiyen uyarsanız tedavi iyi gidiyor. buradaki başlıkları ve tavsiyeleri dinlerseniz hayırlı işler. adamın biri bal yiyerek dedem iyileşti demiş. yazık.
