dus sokagi sakinleri nin cennet albümünün 4. parçası..
ne halde olduğunuzu anlayamazsınız önce , kavrayamaz zihniniz içinde bulunduğunuz durumu. sonra aynaya bakarken bulursunuz kendinizi. acıyarak kendine bakan bir yüz.. gözyaşları birikmiş içerde akmak için sebep bekler.. fonda kanrevan içindeyim.. " yağmur ıslak mazeretler yükledi büyüyen yangınıma , cehennemden düştüm hep beni hiç görmediler.. "
çoğalarak sesler geri gelir kulağınıza. aranan sebep bulunmuştur. kimse tutamaz artık gözyaşlarınızı içerde. direnmek boşuna.. ne zaman direndiniz de işe yaradı ki zaten? son bir yakarış , şarkının son sözü.. " kurtar ne olur , ne olur.. "
lisedeyken resim hocamız çok dinletirdi fakat işte lise salaklığı anlayamadığım bir şarkıdır. şimdi dönüp bakınca ne çok şey kaçırmışım diyorum. ölmeden önce dinlenilesi şarkıdır. öyle ki murat yılmazyıldırım öyle bir seslendiriyor ki şarkıyı kendimi her an pencerenin pervazından sallandırasım geliyor.
tüyleri diken diken eden olağanüstü bir şarkı. cem adrian sesinden dinlemek gerek.
büdüt*:yukardan düşüyorsunuz, birazdan öleceğinizin farkındasınız sonsuz bir deniz görüyorsunuz önünüzde. denize baktıkça hem şiddetli bir acı hem de tanımlanamaz bir huzur duyuyorsunuz. işte böyle değişik şeyler düşündürüyor bu şarkı.
insanın kanını donduran, acıyı bütün damarlarında, her zerresinde hissetmesine neden olan bir murat yılmazyıldırım klasiğidir.
"yağmur ıslak mazeretler yükledi büyüyen yangınıma". sözü ve tam o sırada çalan keman melodisi, insanı depresyona sokar.
