Şarkının öyküsü Aziz Nesin’in "70 Yaşım Merhaba" adlı kitabındaki bir hikayedendir.
Öykü şöyledir :
Bir adada yaşayan simyacı ile genç bir kadın yazar birbiriyle sevgilidir.Kadın yazar ve her yıl başka yerleri geziyor bu yüzden simyacı ile çok az görüşebiliyor.Simyacınında altında,parada pulda gözü yok..Simyacı kadına mektuplar atıyor fakat kadın çok meşgul olduğundan dolayı cevap yazamıyor.Sonunda simyacı düşünüyor ve onu sevdiğimi belirtmek için ona birşey vermeliyim diyor.Sonunda bir yüzük vermeyi düşünüyor.Bu yüzüğü kendisi yapmayı düşünüyor simyacı olduğu için.Sonra yüzüğü yapmak için demiri bulamıyor ve kendi kanındaki demirden yapmayı düşünüyor.Yüzüğün adını "KAN yüzüğü"koyuyor.Sonra belirli aralıklarla kendinden aldığı kanları soğutarak kandaki demirlerden yüzük yapıyor.Fakat insan kanındaki demir oranı çok düşük olduğu bu işlem çok uzun sürüyor ve adam bir deri bir kemik kalıyor.Yazar kadının geldiği bir günde kadına yüzüğü veriyor ve kadın “Ne yapıyım böyle basit bir demir yüzüğü” diyerek yere atıyor.ve öykü bu şekilde bitiyor.
bir kez daha okuyup şöyle bir iç geçirdiğim harika bir öykü. ruhun şad olsun aziz nesin. ayrıca saian'ı da tebrik etmek gerekir. güzel bir şarkı yaparak aklımıza kazımıştır.
