...ayrıca bir ahmet şafak destanıdır. an itibariyle bengütürk tv'de canlı okumaktadır. şükür ki şehitlerimizin hatıralarını unutturmayacak yüce gönüllü insanlar var. var ol ahmet şafak.
izlerken 52. dakika sonrasında şehit ailesinin o röportajında kendimi tutamayıp ağladı ağlayacak duruma gelmem. ardından ölen askerin şiiri paylaşıldı arka fonda şehitlerimizin fotoğraflarıyla. izlenmesi gereken muhteşem belgesel.
izlenmesi gerekendir. bi izleyin hele o özgürlük(!) savaşçılarınız neler yapmış bu vatanın evlatları kürt türk alevi sünni demeden onlarla nasıl mücadele etmiş. o özgürlük(!) savaşçılarınıza kimler silah vermiş kimleri katletmişler. bu vatan evlatları nasıl korumuş orada yaşayan zavallı köylüleri bi duyun.
kan uykusunda uyuyanların belgeseli.dönüp baktığında bir rüya gibi gelir ordaki günler,o kadar derin bir fark vardır ki,gerçekten o günleri yaşadığına inanamazsın.o uykuyu uyuyanların bir kısmı neden ordaa olduğunu anlayamaz,anlamlandıramaz.belki de haklılar,hiç bir anlamı yoktur.gerçekten de ordaki herkesin bir anı da olsa vardır ''ne işimiz var bizim burda ?'' diye sorduğu.anlatıldığı gibi değildir çünkü.her an ölümün hakim olduğu bir yerde vatan için açlığa,susuzluğa,soğuğa ve sıcağa,kilometrelerce yürüdükten sonra moraran ayaklarına,arkadaşının gözyaşlarına,annesiyle konuştuğunda kahreden evhamına,öldürülen silah arkadaşlarının bitmeyen acısına katlanırsın.zayıf ve daha zayıf düştüğün o anlarda artık hiç bir maddesel gerekçe seni ayakta tutamaz,fiziken ve zihnen bu kadar hırpalanmışken..seni ayakta tutan hadi kendini geç,o yirmi yaşındaki çocuğu 2200 metre rakımda eksi bilmem kaç derece soğukta nöbet tutturan ay yıldız oluverir.onun o birlikte dalgalanmassı o yokluktaki tek varlığın olur, sabah bayrağa bakıp gülümsediğimizi hatırlarım.o öyle bir histir ki,sanki tüm milletinin ve vatan toprağının bekası senin o küçüçük birliğinde dalgalanan bayrakta saklı gibi gelir.
onca insan öldü.ben biliyorum ki onlar bayrak için öldü.şehir merkezlerinde dalgalanan bayrak için değil,kendi birliğindeki bayrak için.şimdi birileri gelip askerin bayrağını indirmiş.bize bir şey olmaz bundan.ama eğer ayette dediği gibi şehitler ölmeyip aramızda dolaşıyorlarsa,eğer bu ayette bir teşbih yoksa,bayrak eşliğinde o kan uykusuna yatıp da uyanamayanlara çok şey olur..
hem kitabını okudum hem belgeselini izledim. 1993-1995 yılları arası osman pamukoğlu komutanlığında şanlı türk ordusunun terörist leşlerini dağlara serpiştiren muazzam öyküsünü anlatır. ürkütücü fakat bir o kadar gurur duyularak takip edilecek bir belgesel.
