eskişehir'de insanımsılar tarafından coplandı ali.
günlerce komada kaldı.
ama ne yazık ki ali kurtulamadı.
annesi ona bir daha ona sarılamayacak, en sevdiği yemeği yapamayacak. 'belki ihtiyacı olur' diye çocuğunun cebine gizlice bir 20 lira sokamayacak. sabah çocuğundan erken kalkıp çocuğuna bir kahvaltı hazırlayamayacak.
kocaman adam olacaktı ali. annesi onunla gurur duyacaktı. yine ağlayacaktı annesi, ama sevincinden.
mürüvvetini görecekti. evlendiğini, bir aile kurduğunu görecekti. gelinini hiç sevmeyecekti, torunuyla birlikte yatıp birlikte kalkacaktı.
ama bunların hiçbirisi olamayacak.
hangi kask numarasını versek ali geri gelir?
kaç milletvekili istifa etse ethem tekrar güler?
referandum'dan hayır çıksa abdullah cömert tekrar hatay'ın havasını soluyabilecek mi?
bunları yapan, emirleri veren adamlarla aynı ülkede yaşadığı için utanıyor insan. onlar ise ağızlarından salyalar akarak hiçbir şey olmamış gibi kan sofrasında oruç açmaya devam ediyorlar.
