* kutupsal, marmaris'ten ankara'ya dönmektedir. 2 numaralı koltukta otururken, yanındaki yolcunun afyon'da inmesi üzerine cam kenarına geçip uyumaya çabalar, bu arada da 4 numaralı koltuğa sarışın, hoş bir bayan geçmiştir, kutupsal uyur. uyandığında yanında biri oturmaktadır, ilk başta arkadan öne geçen bir yolcu olduğunu düşünen kutupsal, ' bir isteğin var mı abi?' sorusuyla ayılır, yanındakinin muavin olduğunu ve karşı koltuktaki bayanı adeta gözleriyle yediğini farkeder, bunu takiben kutupsal bu berbat durumu seyretmektense uyumaya devam etmeye karar verir.
yukarıdaki anıdan da anlaşılacağı üzere tuhaf* muavinlere sahip otobüs firması.
bir kaç kişi aynı şeyi söylüyorsa vardır birşeyler efenım; aynı şeyi bende yaşamıştım vakti zamanında 32 nolu koltuğu internetten ayırtmış olup aynı kredi kart numarasına yüz defa bakıp sonunda aaa buymuş diye kafa bulan yazahane elemanlarından tutun, ramazan ayında sabahın 9 unda bir bardak nescafe getirip bu size özel ikramımız demeleri yok mu?, ardından yine yüz defa koltuk numaram ve adımı söyleyip rahatsız etmeyi kendilerinde bir hak olarak gördüler, yok o değilde bir şarkı bile dinleyemedim ipodda ona yanıyorum zırt pırt başımda bittiler..eee nihayetinde ben de şikayetciyim...
yazın en sıcak günlerinde üzerime ince şeyler giyerek çıktığım yolculukta 8 saat boyunca klimayı * 16 derecede çalıştırmaları sonucunda 1 hafta boyunca hayatımın en ağır hastalığını geçirmiş olmama ve yataktan çıkamamama sebep olmuş otobüs şirketidir.
vasati kaliteyi aşamamış ancak Türkiyenin -neredeyse- her yerine ulaşım imkanı sağladığı için takdir ettiğim, lakin ismi farklı olsa daha iyi markalaşabilecek Otobüs firması.
an itibariyle biletimi yiyen firma. ayın 17 si için aldığım bileti 16 sına kesmiştirler ve beni pişkin pişkin arayıp ' alo nerdesiniz? deminden beri sizi bekliyoruz' demişlerdir.
iki sene önce bindiğimde şöförün yeteneğine hayran kaldığım şehirlerarası taşımacılık şirketi. şoför aynı anda sigara içiyor, cep telefonuyla konuşuyor ve araç sürüyordu**. servisi de kötüydü, muavini de. * gözünü seveyim nilüfer turizm.
izmir-ankara-izmir, ankara-istanbul-ankara seferlerimde öncelikli olarak tercih ettiğim otobüs firması. nilüferin aksine hostları ve ikramları çok güzeldir. hele rahat hattında bulunan tek ki$ilik koltuk, ice tea ve brownie kalbimi fethetmeleri için yeterli olmuştur. kalitenin fiyata göre rakiplerine bakıldığında çok yüksek olduğunu gözlemlediğim firmadır kendileri. *
1901 Bilecik Pazaryeri Doğumlu, ünlü otobüs şirketinin sahibi.
Otobüs şirketi Türkiye'nin ilklerindendir ve kendi adını taşımaktadır. Şu anda da hizmet kalitesi ve otobüsleri, tercih sebebim olmaktadır. 2 Yıldır yaşamakta olduğum Kayseri'ye de seferleri olsa diye hayal ettiğim ama olmayacağını da acı acı bildiğim otobüs şirketidir.
dayımdır. lakin; bahsedildigi gibi kendisinin otobüsleri degil bakkal dükkanı vardır.
ya da;
bunların hepsi alkolün zihnime katıgı saçmalıklardır ve saçılmaktalardır.
marmaris - ankara seferlerinde mola verip vermeyecekleri belli olmayan firma. özellikle ankara'dan marmaris'e giderken, bazen afyon'da durmazlar, bazen denizli'de durmazlar, ancak sefer bilgilerinde iki tesiste de mola verileceği yazılıdır. hiç unutmam bir keresinde, kaptanlardan birisi aralıksız 7 saat boyunca otobüsü sürmüştür. ancak güvenliği, ulusoy'dan ucuzluğu yüzünden tercih sebebidir.
afyon'da (diğer illerde de var mı bilmiyorum), müşteri servislerini evlere kadar yollayarak müşteri hizmetleri konusunda takdire şayan bir akım başlatmış otobüs firmasıdır.
bagaj fişi (çıkartması) uygulamasını takdir ettiğim, fakat muavinlerinin o fişleri söktükten sora yere atmalarını takdir etmediğim firma, oysa ki biz sakarya vibde hala plastik fiş kullanıyoruz *
Kamil Koç; 1901 yılında Bilecik'in ilçesi olan Pazaryeri'nde doğdu. Babasının inönü ve Sakarya Meydan Muharebeleri'nin sürdüğü yıllara denk gelen vefatı nedeniyle öğrenimini Rüştiye ikinci sınıftan terk edip zorlu mücadelesine başladı.
1922 -1924 yılları arasında vatani görevini, Bilecik Kumandanlığı santralinde yaptı. Ticari düşüncelerini kumandanına açarak yüreklendirildi.
Gelişmek, teknolojiyi takip etmek, yenilenmek istiyordu. Askerlik dönüşü kardeşlerine, çiftçiliği daha modern araç gereçlerle yapma önerisini sundu. Bu öneriyi kardeşleri onaylamayınca, o yılın mahsul gelirinden payına düşeni alıp Bursa'daki sürücü kurslarına katıldı. 1926 yılında bir Fiat araba alarak Bursa - Bilecik/ Karaköy arasında yolcu taşımacılığı sürecine ilk adımı atmış oldu.
Sebatkar ve kararlıydı. "BORÇLANMAKTAN KORKMAM, FAKAT BORÇLANDIKTAN SONRA ALLAH'TAN KORKAR GiBi BORÇTAN KORKARIM" diyerek atılımcılığını gösterdi.
iş değişikliğine itibar etmedi. Kendi sektöründe niçin kaldığını "UN DEĞiL, ÜN PEŞiNDEYiM" sözleriyle anlatırdı. Austin Oto Bayiliğinden yüklü gelir elde edeceğini bildiği halde, 1943-1951 yılları arasında Ereğli Kömür işletmeleri'ne Zonguldak ve Devrek dolaylarından maden direği, yine izmit Kağıt Fabrikasına da Bartın'dan tomruk sevkıyatını da üstlenerek nakliyeciliği sürdürdü.
ileriki yıllarda, sabun ve tütün alım satımıyla bir süre ilgilendiyse de, duayenliğini üstlendiği şehirlerarası yolcu taşımacılığını daha çok genişletmeyi, ilerletmeyi hedefledi; başardı. "SiZ MERCEDES'E BiNMEYiN, YOLCULARINIZI BiNDiRiN" öğütleri, Onun iş ahlakının ve kanaatkârlığının çocuklarına, torunlarına yansımasıydı. Onun tasarruf edilmesi, dışa bağımlı olduğumuz kıt kaynakların tüketilmemesi için gösterdiği çaba yadsınamayan özelliklerindendi.
"AŞAĞI BAKIP GERiNMEYiN, YUKARI BAKIP YERiNMEYiN" sözleri mütevazılığını, çalışkanlığını anlatan en iyi örneklerdendir.Son derece iyiliksever ve cömertti, geleni asla geri çevirmezdi. Kaba kuvvetten, şiddetten hiç hoşlanmayan bir yapıya sahipti.
1975 yılında aramızdan ayrıldı. Türkiye çapında adını duyurduğu bu sektörde yol aldığı yıllar boyunca ilerici, önünü gören bir yönetim anlayışını, ilkelerini çocukları ve torunlarına miras bıraktı.
rahat hat olayı gerçekten mükemmel olan otobüs firması. arada pek fazla bir fiyat farkı olmadan bu kadar yüksek hizmet kalitesi sunmaları gerçekten anormal fakat yolcuların için çok güzel bir olay. tek problemi rahat hattın her istikamete olmaması.
daraltı muavinlere sahip firma. otobüsün son koltuklarındayken örneğin kola bittiyse gazoz versem olmaz mı şimdi git gel zor oluyor deme rahatlığına sahip insanlar. açık sözlülüklerine hayran kaldım.
