1.
-
Kâmet mi bu yâ fitne-i ber-pâ-yı kıyâmet
Salınsa tutar 'âlemi gavgâ-yı kıyâmet
Reftâr değil 'âleme bir turfa belâdur
Seyr iden ider sanki temâşâ-yı kıyâmet
Dehre bu kadar velvele verince hırâmın
Sarsılsa n'ola zelzeleden cây-ı kıyamet
Olursa kıyâmetde kadin gibi dilâşûb
Cân ile ider halk-ı temennâ-yı kıyâmet
Dil-dâde-i kaddinde kalır mı dahi nâmûs
Hakk eylemesin kimseyi rüsvâ-yı kıyamet
Rüsvâ-yı dü kevn itdi beni ol kad ü kâmet
Şimdengeri ne bîm ü ne pervâ-yı kıyâmet
Nef'î gibi yok pâyına yüz sürmeğe çâre
Tutsam n'ola dâmânını ferdâ-yı kıyâmet
nefi
