bugün bir televizyon proğramında izledim. kalıcı makyaj (saçmalığı) diye bir konu vardı.
neyse, seyircilerin içerisinden kendi halinde bir kadın seçildi, muhtemelen ev hanımıdır. sonra uzman kişi tarafından, proğram süresince bu kadına kalıcı makyaj uygulanmak üzere oradan ayrılındı. proğram akışına devam etti ve sonunda makyajı yapılan kadın getirilerek herkese gösterildi. kadına beş yıl boyunca geçmemek üzere, neredeyse bir gelin makyajı yapılmıştı. dudaklar falan bayrak kırmızısı.
bir de sormazlar mı bunun rengi hemen atmaz değil mi? diye. uzman da cevaplamaz mı, ancak üç yıl sonra renkte biraz hafifleme olabilir diye.*
bu ne dehşet verici bir olaydır. insanın her zaman iyi günü olmazki. bunun hastalığı var sağlığı var, ölümü var, cenazesi var...
düşünebiliyor musunuz insanın en yakınını kaybettiğinin bir cenazesinde. öyle dudaklar kıpkırmızı ortalıkta geziyor, el gün ne demez insana. ya da bayrak kırmızısı rujla kefenlenip gitmesine ne demeli...
ayrıca kadının her gün sabah, yataktan pür makyajla uyanması da çok itici.
bu kalıcı makyajı, uygulayanın da uygulatanın da biraz düşünmesi gerekir, diye düşünüyorum.
sadece fondötenini kalıcı yapın bari, mavi farı kalıcı yapmak da neyin nesi lan onu geçtim yeşili de var.. pü lanet olsun böyle hayat lanet olsun böyle sevgi.
-haydi elleri göreyim
+hatun delirdin mi yatıp uyu beni de uyut
-haydiiii ohhhh
+hay senin kalıcına da makyajına da
-e ne biliyim yan etkisi buymuş, söylemediler ki
