şarkı öyle hüzünlü bir piano melodisiyle başlar ki direkt hüzne boğar adamı.ardından barış abinin pamuk sesini beklersiniz hüzün katsayınızı arttırmak için ama öyle olmaz. piano melodisinden sonra şarkı tempo kazanır ve müziğin devamı şarkının vurucu introsunu taşıyamaz.sonuç vasat bir şarkı.
