aslında insanda olan bir dengesizlik bence şimdi bir şeye ne kadar uzaksan onu o kadar arzuluyorsun iyi de adam yakınında olanı alamayacaksa uzağında olanı nasıl alsın?
işte sonra hep tatminsiz bedenle mükemmeli arıyoruz arada bir bulursak olanla yetinip başımızı eğip üzgün bir edayla hadi ben kaçtım diyoruz.
elinde olmayan oyuncağı isteyen velet
hep bi üst terfi isteyen çalışan
olduğundan daha büyük bi ev isteyen kadın
this is insan nefsi ulaşılmamış olan caziptir.
Kalp biyolojik olarak sadece kan pompalamalarına yarar ama ama aşkı kalp ile bağdaştırdığımız için beyin direk kalbe sinyal yollar yani demem o ki asıl imkansızı isteyen beynin çünkü ulaşılmazlık Hırs yapıyor bilinç altında.
Çünkü her insan etrafına anlatacağı başarılı bi hikâyesi olsun ister ve genelde aşık olduğu kişinin özelliklerine aşık olup daha sonra onu istediği kalıba sokacağını zanneder.
hep demek doğru değil bazen demek lazım belki de kimisi imkansız değildir biz sabırsızızdır uygun vaktini bekliyemiyoruzdur imkansız olanlar da bizim için iyi değildir olamaz mı?
