alternatif önerilere rağmen kalbin en mantıklı olduğunu cevap olarak bildirmeyi kendime görev bilirim.
neden mi? şimdi kimisi der ki beynimizle seviyoruz. beyninle seversin, evet göze güzel gözükür, evet tüm ihtiyaçlarına cevap verir, evet içi de güzel gözükür ve son evetle işte aradığım kadın/erkek dedirtir. ancak şöyle bir şey var. beyinle sevildiği gibi beyinle itilir de o insan. mantıklıdır ancak, her türlü kimyasal olayın, duyguların bulunduğu yer beyindir aslında. bir insanı sevmemek için de milyonlarca sebep bulabilir beyin. sanki bir ikilem var gibi, cayabilirsin, sevmekten vazgeçebilirsin seçeneği de var gibi gözüküyor. ancak kalp olunca sanki ölümüneymiş gibi. ya da tüm bu gibiler sadece bende.. bu yüzden beyin elenir adaylar arasından. yani öncesinden elenmiştir. sorsalardı bari..
bana kalsa beyin sembolize etsin derim. en azından daha bir ciddi müessese olduğunu bildirir.
kalp kötü mü değil ancak; ya hangi dangalak tersten bakıldığında bir yandan götü, bir yandan memeyi andıran bir şekle aşkı sembolize etme görevini yükler bilmiyorum. nerede aort, nerede kapakçık? ilimsiz herifler diyerek bitiriyorum.
