yoktur, ne şekilde söylerseniz söyleyin ayağı kokan kişiye laf dokunacaktır.
doğrusu şudur : bir eve girer girmez ayağınızda koku oluşma durumu daha önce olmuşsa hemen banyoya gidip bunu test edin.
baktınız kokuyor, ayağınızı yıkayın. çoraplarınızı çok hafif ıslatarak bir losyonu çoraplarınıza sürün.
durumu kurtarmak için işe yarayabilir, rezil olmaktan iyidir.
söyleme yolunu bulamadım lakin şöyle bir tuzakla iş çözülebilir;
eve çağrılan ve ayakları kokan arkadaş salonda otururken koridorun bir kısmına yüzey temizleyici deterjan dökülür ve arkadaş çağrılır. daha önce terlikleri ortadan kaldırdığımız için terliksiz gelen arkadaş çam esanslı yüzey temizleyiciye basmak suretiyle ayakları ıslanır. çorapları çıkartmak zorunda kalan arkadaşın ayak kokusuna çözüm bulunmuş olunur.
önce konuya girilir:
-ya geçen bi ayakkabı aldım ayağımı çok terletiyor giymiyorum artık
+hadi ya benim ayakkabı da öyle napıcam bilmiyorum
-ben her giyip çıkardığımda ayaklarımı yıkıyordum (hehe çok iyi kesin şimdi kalkıp tuvalete gider)
+yok abi her seferinde uğraşılır mı ben idare ediyorum
-hmm (anan bacın yok mu senin amk kevaşesi)
-odada garip bir koku mu var?
+yooooo!
-var var, du pencereyi açalım
+(içses: olum bu adam, bana laf çakıyo, bi ayağımı yıkayayım ben. yok la, ben en iyisi sktirolup gideyim) ben gideyim yaa.
-nereye gidiyon?
+kuzuyu fırında unuttum*
-sen bilirsin*
gereksiz boşuna bir uğraştır. kibar kibar aman kalbi kırılmasın diye uğraşırsan olmaz o iş. bir kere kalbini kıracan ki o ayakları yıkamayı öğrensin bezemenk!
