aşkın acısından ağırı kalbler, yanar yürekler, kimi yazar olur, kimi pişman. keşke demekten korkar insan zamanı gelincede sevmekten korkar , sevilmez cünkü hayat bize hepsini öğretir. yiğit olan yanıp kül olsa da.
mecaz anlamı dışındaki olan insanı korkutur. an itibariyle 20 sn boyunca yaşadım. nefes alınca daha bir ağırmaya başladı. lan acaba kalp krizi mi geçiriyorum ben derken geçti. genç yaşımda ölmek istemiyorum lan.
olayın tamamen aşk kısmı ile ilgili olarak;
kalp ağrısı çekmekten dertlenen, söylenen sevgili yazarlar. yapmayın, etmeyin. aradan bin yıl geçiyor, sonra bir s.kim hissetmemeye başlıyorsunuz. değil kalp ağrısı, bir kalbinizin olduğunu bile unutuyorsunuz. koşmasanız hani, arada bir merdiven falan çıkmasanız çarptığını unutacaksınız o kadar. böyle yaşamıyor gibi, b.k gibi. kalp ağrısı çekmek iyidir. hala birilerine bir şeyler hissedebildiğinizi, hala sevebildiğinizi, az buçuk hayal kurabildiğinizi gösterir. asıl korku kalp ağrısı çekmemeye başladığınız zaman duyulmaya başlanmalı. asıl o zaman insan kendini gerçek anlamda kötü hissediyor. hatta o kadar kötü hissediyor ki vakti zamanında kendine bir şeyler hissettirebilmiş birileri varsa hayatında kadın/erkek fark etmez ona koşuyor tekrar, bakıyor onda da tık demiyor kalp. öldüm sanıyorsun ama ölmüyorsun. bombok bir durum.
Dillere destan bir aşk yasadim. Kimsenin hayal bile ede.. şaka saka o kadar mal olmadim hic bir zaman. Isin doğrusu Omuriligimdeki egrilik yuzunden her nefes aldigimda hissettigim agridir.
