en mide bulandırıcı böcekler listesinin en tepesinde yer alan bu yılışık böcekle ilgili tuhaf hikayeleri vardır birçok kişinin. alman hamamböceği de denilen bu puştlar görüldükleri evi cehenneme çevirip, gören kişiyi de bir azaba sürüklemektedirler.
bir tanesine rastladım bir gece saat 4 sularında. kahverengiydi ve çengelleri vardı. "kedidir kedi" dediysem de nafile. tam bir piç kurusu gibi karşımda duruyordu. benzim soluklaştı bir anda. mavi güzel banyo fayanslarım gözümden düşmeye başladı.banyonun giderine doğru boş gözlerle baktım. gider -gelir hesabı yaptım bir süre. hayatım anlamsızlaştı. o güzelim gençlik günlerim silikleşti, okuduğum şiirler, aşık olduğum kadınlar ve hepsi anlamsızlaştı teker teker.
-özgür yetiş! diye bağırdım. başımdan kaynar sular dökülmüş gibiydim.
- noldu, ne var? diye hızla banyoya geldi.
- bu o mu? dedim.
- dur bir bakiyim netten. diyerek pc'ye koştu.
- noldu, o muymuş? (nefes almakta zorlanıyorum, ellerim kireçleniyor, dudağım hayalet sarısı gibi)
- evet kesinlikle o, hatta internete fotoğrafı düşen belki de budur?
gülecek halim kalmamış. ölürken lavralarını bırakırlar diye ölüsünü değil, dirisini istiyoruz. bir poşete koyup gecenin dördünde çöp kutusuna gömmek üzere yola çıkıyoruz. tüm işlemleri özgür hallediyor. ben donmuş bir vaziyetteyim.
artık uyumak ne mümkün. bir gördüysen arkasını getiriler diye duymuşsun bir kere. koskoca herifler yatağı birleştiriyoruz mecburen. nasipte bu da varmış. özgür'le yatmak. terden sırılsıklamım. tabii bunu özgür'le hiçbir ilgisi yok. rüyamda küçük bir "jurassic park"a dönmüş evimi görüyorum. büyümüş dana gibi olmuşlar, ordan oraya sıçrıyorlar. tanrım delirmek üzereyim. delirmek üzere.
