öğrencilerin vize ve final haftasında yaşadığı tek düze monotonluk belirtisidir. fazla ders çalışmak ve stres, ishal ya da kabız olmayı tetikleyen etkenlerdendir. siz siz olun ders çalışırken bünyeyi kasmayın, olayı abartmayın. aksi takdirde yorgunluktan bitap düşersiniz. onu da geçtik, ishal veya kabız olursanız yandığınızın resmidir. tuvalete gitmekten sınavı da kaçırırsınız. işte bu da okulun uzaması için kaçınılmaz bir son.
tüm konuları sınavdan bir hafta önceye bırakmış tıp öğrencisi halidir..ama tam olarak 'kalk ye sıç çalış ye sıç uyu' değildir.. 'kalk çalış yat çalış otur çalış, fosilleş, ölmücek kadar ye' şeklindedir..uyumak ve sıçmak sınavlardan sonraya ertelenmiştir..o iki hafta zombi gibi geçer..
kimileri kalkarlar yemeden sıçarlar. evet önce sıçıp sonra yemek yerler. ama bahsetmek istediğim şey bu değil.
hani bazı gerçekler vardır ya, öğrenildiğinde bir afallama, pişmanlık, kendine yakıştıramama duygusu yapar. işte bu da öyle gerçeklerden.
kaltım, yedim, sıçtım, çalıştım, yedim, sıçtım, uyudum... ertesi gün yine aynı şeyleri yaptım. sonra yine... yine... yine... ve öldüm...
hepimiz nefes alıp veriyoruz ve bu dünyadayız. dışardan "yaşıyor" gibi görünüyoruz. ama yaşamak bu değil. yani olmamalı. madem ki bu hayat kısa, o zaman bu kısa hayat böyle yaşanmamalı.
