küçükken arkadaş ortamında saklanbaç, simit vs. gibi oyunlar oynarken yapılması farz olan eylem.
genellikle avcunu açıp "x oynayan kaleye mum diksin" diyen çocuk, gıcık olduğu elemana, diğer arkadaşlarına yakın olacak şekilde mevzilenip mum diktirmeye başlardı. herkes parmağını avucuna koyduktan sonra, gıcık olduğu eleman gelmeden hemen bi çırpıda kapatıp; "üzgünüm kale kapandı" der ve piçliğini böyle masumane bir şekle indirgerdi. vay göt vay.
o tekerlemenin sonu soyleydi:
Kalee kapanııııyorr elini ceeeken oy na mı yoooorrr. Ama bir yaptirimi var miydi? Tabii ki hayir. Sonradan gelen tipler hemen ilave olurdu oyunu olan bizim gibi amele amele kaleye mum dikene olurdu.
hala dahi yapılan bir uygulamadır. varoş denilen benim bile * gitmeye korktuğum semtlerde, çocuklar sokaklarda oyun oynamadan evvel bu nakaratı tekrarlar. hatta biri kaleyi açar. rakip olanı da kaleyi açar. en çok çocuğu toplama kavgası olur. * az olan küsüp gitmez ama, o da diğerine katılır.
benim çocukluğumun aynısı.
demek ki, dünya değişse de aynı kalan şeyler var. görmek lazım...
küçük çocukların bir oyuna diğer arkadaşlarını davet etmek masadıyla yaptığı eylem.
saklambaaaaaaç oynayan kaleye mum diksiiiiiin şeklinde vuku bulur. eskiden sokaklar çocuk kaynardı çünkü,kalabalık topluluklar olurdu. (bkz: eskidendi çok eskiden)
